2036-cı il, 1 Avqust ilk dəfə idi ki, öz doğum günümdə uzaq səfərdən qayıdırdım. Bakıya qayıtma tarixi tam dəqiqləşmədiyindən səfərdə məni narahat edən şeylərdən biri də öz 40 illiyimi plansızlıq ucbatından böyük ehtimalla zəncilərin arasında bayquş kimi hoteldə keçirmək idi. Sevinirəm ki, bu belə olmadı hətta səhər reysi ilə çatdığımdan evə gedib 3-4 saat dincəldikdən sonra axşam dostlarımla və ailəmlə kiçik bir çevrədə ad günümü qeyd etməyi düşündüm. Bu da o qədər vacib deyildi, əsas istəyim bu gün vətənimdə olmaq idi. İrəvan-Bakı reysi ilə eyni düşdüyümüzdən pasport kontrol dəhlizi çox səs küylü idi. Atam həmişə deyirdi ki, bu ermənilər növbədə səliqəli durmasını bacarırlar, amma növbələri çatdığı yerdə bir balaca anlaşılmazlıq yarananda elə şivən qoparırlar ki, bız onların yanında bütün növbə üzrə şivənimizdə yalan oluruq. Bu dəfə də eynisi oldu. Əslində artıq neçənci ildir ki, onların bizim sərhəd keçid məntəqələrində pasport problemi yaşanır. Çünki Qərbi Azərbaycanın bizə birləşdirilməsindən 6 il keçsə də, hələ də Azərbaycan pasportu daşıyan ermənilərin bir çoxu rezidental qaydaları pozur və giriş çıxış qeydiyyatlarındakı onlara tətbiq edilmiş xüsusi qaydaları ya unudurdular, ya da bilərəkdən qarışıqlıq yaratmaq istəyirdilər. Ümumiyyətlə məncə bunlar sonunda qarışıqlıq olan hər bir işi bilərərkdən edirdilər.

İki həftə əvvəl Bakıdan iş yoldaşımdan aldığım mesajda onunla qonşu şöbədə işləyən erməni qızı Klaranın onu şorgözlükdə ittiham edərək müdriyyətə şikayət etməsindən yazırdı. Klaranın qohumu həm də İnsan Resursları üzrə menecer işlədiyindən qılıncının dalı da kəsirdi, qabağı da demək olar. Burada da hər şey bilərəkdən düzüb qoşulmuşdu. Çünki həmin Klaranın qohumu olan Kamilə xanımın uzun illər əvvəl anasının erməni olması barədə bir iki yerdə quşlamışdı və bu şirkətdaxili səs küyə səbəb olmuşdu. Bir sözlə indi revanş vaxtı yetişmişdi və bu oyundan dostuma qalan, bağda Klara ilə keçirdiyi inanılmaz 2-3 saat idi. Erməni qızları izdivac məsələlərində çox bacarıqlı idilər.. İndi biz biraz daha böyük ölkə olsaq da bizə qalan adımız idi, dad isə yenə də özgələrinin idi.

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5