Araz Gündüz. Formula-1 şairi Satira və yumor

Araz Gündüz. Formula-1 şairi

Formula-1 şairi

Söz ki fırlanıb o şairin üstünə gəldi, sizə bir başagəldi də danışım. Gənc vaxtlarımdır, deyəsən 1983-cü il olardı. Şeir yazıram, özümü gələcəyin dahi şairi sayıram, şeirlərimi qoltuğuma vurub gəlmişəm Bakıya, redaksiyaları gəzirəm. Nə isə bir gün də gəldim çıxdım "Ədəbiyyat və incəsənət" qəzetinin redaksiyasına, Poeziya şöbəsində bir Davud Nəsib vardı, məni heç qapıdan içəri keçməyə qoymadı, dedi biz ancaq Yazıçılar İttifaqının üzvlərinin şeirlərini çap eləyirik. Nə isə üzümə üz bağlayıb girdim baş redaktorun kabinetinə, yəni indi bu Formula-1 sevgisi şişib partlamaqda olan şairin (Nəriman Həsənzadənin - red.) qəbuluna. Dedi, apar şeirlərini Poeziya şöbəsinə, orada olduğumu və mənə deyilənləri danışdım, dedim, istəyirəm 5-10 dəqiqə vaxt ayırıb mənim şeirlərimə baxasınız. Nə isə deyəsən kefinin yaxşı vaxtı idi, dedi gəl otur. Şeirləri aldı baxdı, içindən birini seçib dedi(sözlərini olduğu kimi yazıram): Sənin bu Bənəfşə şeirini bəyəndim, bunu çap eləyəcəyəm. Daha mən oradan necə sevincək çıxdım bunu sözlə deyib çatdırmaq olmaz.Qayıtdım rayona, o vaxt Ədəbiyyat və incəsənət qəzeti 5-ci günlər çıxırdı, 6-cı gün qəzet köşklərində olurdu, bir sözlə üstündən neçə şənbə keçdi, şeirdən soraq çxmadı. Deyəsən iki ay sonra yolum Bakıya düşdü, girdim bu Formula-1 aşiqinin otağına, dedim, mənim şeirimi çap eləməyə söz vermişdiniz, üzümə elə baxdı, biz tərəfdə belə baxışa deyərlər "elə bil aclıq ilində məni eşşək əti ilə dolandırıb". Nə isə suyu süzülə-süzülə çıxıb getdim və böyük şair kimi tanıdığımız adamların heç də həmişə adam olmadıqlarını anladım. Aşağıda o Bənövşə cızmaqaramdan bir neçə bənd də qoyuram, baxarsınız.

Kol dibində bitən sual bənövşə, 
Niyə daldalanıb sual verirsən?
Tükənən qüdrətdir qırılan meşə,
Nədən sualını kahal verirsən? (kahal--yarıtmaz deməkdir)

Ətrin vurdu məni saxladı burda,
İylədim sonradan gəlmədi bir də,
Dikəl, söylə mənə nə var səbirdə,
Ətrinə birazca macal verirsən?

Yadıma nələri gətirdin mənim,
Mən ki sən deyiləm, kolda gizlənim,
Mən gərək gözərim, alışım, yanım,
Sən mənə tüstülü xəyal verirsən.

Qiymət 5/5 (100%) (1 səs)
Formula-1 şairi

Söz ki fırlanıb o şairin üstünə gəldi, sizə bir başagəldi də danışım. Gənc vaxtlarımdır, deyəsən 1983-cü il olardı. ">

Digər xəbərlər

Nelson Mandelanın sevimli şeiri - Yenilməz

Çingiz SULTANSOY. Evimiz, doğma evimiz...

MEHRİBAN OLAK…

Tural AMİN. Bakı və onun “yadları”. ESSE

Gecikmiş mesaj

Şərhlər