Günel Şamilqızı. Şeirlər. Şeir
İKONA
Bütün obalarda qaraçılar var,
Ən köhnə daxmalar bənzəyir rusa,
Mənəsə komalar doğmadı hələ,
Bir də evlər – əgər mənim də olsa.
Səni öz evindən mən qovdum o vaxt,
Qayıt, qoy uçulsun bu hasar suçum.
Söküb kandarını köhnə daxmanın
Sənə qapı boyda pəncərə açım.
Bu koma, bu daxma, ev ömrü görüb
O vaxt özül bilib quyu qazardım.
Səni uduzmağa mən çağırmışdım,
Uduzub özünü, məni qazandın.
İsanın çarmıxı düz bizə baxır,
Nəsimidən qalan qürub sarımı?
Bütün ikonalar daxıl kimidi,
Udub saxlayıblar dualarımı.
Çox güman, bu evdə mən də əşyayam,
Dua qonduraram susqun dillərə.
Xaçlı, bax, ovcumda mismar yeri var,
Bir müsəlman eşqi dolur o yerə.
LAL TÜLKÜNÜN MAHNISI
Evimin küncündə toz yoxdur, qonaq,
Mən küncə qısılıb gözlədim səni.
Bu birdir, bu iki, bu üç, bu da dörd
Ardını saymağa səslədim səni.
Balaca otaqlar qatdı başını
Bu boyda tələni ev bilib gəzdin.
Malasız divarda daş adamları
Bilmədən söykənib o qədər əzdin...
Kaş Allah mənə də dil verəydi, dil.
Deyəydim, ay yolçu, adını söylə,
Bilim ki, bir ömür kimi gözlədim?
Kimdir gəlib çıxan bu möcüzəylə?
Deyəydim, ay qərib, yuxuna qurban,
Ayıl, bağrındakı yaranı bağla.
Mən səni ölməyə çağırmamışam,
Yatma, dirəyim ol, evimi saxla.
Ömrümdə bir dəfə tülkü olmazdım
Sinəmdə sızlayan yalan yeridir.
İndi doğrunu da səssiz deyirəm:
- Bura qanadların sınan yeridir.
Hanı mənim səsim, hanı, İlahi?
Onu səsləməkdən batdı, bilmədim.
Hanı mənim ruzum, hanı, İlahi?
Bu yazıq acından yatdı, bilmədim.
Bu gün qonağıma nə verə bildim,
Sabah ayılmağa nə gücü olsun?
Mənim stolumun üç ayağı var,
Üçü də istəmir dördüncü olsun.
Bəlkə yuxu bildin bu qonaqlığı,
Bəlkə də unutdun nə dediyimi.
Xörəyi nimçədə soyuyan durnam,
Ya ac qal, ya sındır öz dimdiyini.
Günah və güzgü
Daha səhvlərimi saya bilmirəm,
Ən balaca rəqəm minə oxşayır.
Qorxudan güzgüyə baxa bilmirəm
Bütün günahlarım mənə oxşayır.
Gecə günahları qara rəngdədir,
Səhərlər günahdan dan iyi gəlir.
Hər gecə dünyada bir güzgü sınır,
Hər səhər burnuma qan iyi gəlir.
Bilmirəm , bilmirəm kim-kimi yeyib,
Mən günah olmuşam , günah mən olub?
Xırda səhvlərimi səhv saymamışam,
O vaxtdan böyüyüb , "CİK" lər "ƏN" olub.
Saçımda bir əlin günahı yatır,
Gözlərim bir gözün günah payıdır.
Çoxdandır təqvim də təzələnmir heç,
"GÜNAHLAR İLİ"nin "GÜNAH AYI" dır.
İnsanlar insana bənzəmir daha,
Çoxalır dünyaya gələn günahlar.
Başına haranın daşını töksün?
Günah olduğunu bilən günahlar.
Görəsən, çoxdurmu mənim kimisi?
Güzgüdə özünə baxa bilməsin.
Yıxılıb tövbənin ətəklərinə,
Bircə yol üzünə baxa bilməsin.
Mən də öz güzgümü sındırdım dünən
Yenə də burnuma qan iyi gəlir.
Bu günsə tavandan bir ip asmışam,
Baxanda adamın ölməyi gəlir.