İKONA

 

Bütün obalarda qaraçılar var,

Ən köhnə daxmalar bənzəyir rusa,

Mənəsə komalar doğmadı hələ,

Bir də evlər – əgər mənim də olsa.

 

Səni öz evindən mən qovdum o vaxt,

Qayıt, qoy uçulsun bu hasar suçum.

Söküb kandarını köhnə daxmanın

Sənə qapı boyda pəncərə açım.

 

Bu koma, bu daxma, ev ömrü görüb

O vaxt özül bilib quyu qazardım.

Səni uduzmağa mən çağırmışdım,

Uduzub özünü, məni qazandın.

 

İsanın çarmıxı düz bizə baxır,

Nəsimidən qalan qürub sarımı?

Bütün ikonalar daxıl kimidi,

Udub saxlayıblar dualarımı.

 

Çox güman, bu evdə mən də əşyayam,

Dua qonduraram susqun dillərə.

Xaçlı, bax, ovcumda mismar yeri var,

Bir müsəlman eşqi dolur o yerə.

 

 

LAL TÜLKÜNÜN  MAHNISI

 

 Evimin  küncündə  toz  yoxdur,  qonaq,

 Mən  küncə  qısılıb  gözlədim  səni.

 Bu  birdir,  bu  iki,  bu  üç,  bu  da  dörd

 Ardını  saymağa  səslədim  səni.

 

 Balaca  otaqlar  qatdı  başını

 Bu  boyda  tələni  ev  bilib  gəzdin.

 Malasız  divarda  daş  adamları

 Bilmədən  söykənib  o  qədər  əzdin...

 

 Kaş  Allah  mənə  də  dil  verəydi,  dil.

 Deyəydim,  ay  yolçu,  adını  söylə,

 Bilim  ki,  bir  ömür  kimi gözlədim?

 Kimdir  gəlib  çıxan  bu  möcüzəylə?

 

 Deyəydim,  ay  qərib,  yuxuna  qurban,

 Ayıl,  bağrındakı  yaranı  bağla.

 Mən  səni  ölməyə  çağırmamışam,

 Yatma,  dirəyim  ol,  evimi  saxla.

 

 Ömrümdə  bir  dəfə  tülkü  olmazdım

 Sinəmdə  sızlayan  yalan  yeridir.

 İndi  doğrunu  da  səssiz  deyirəm:

 - Bura  qanadların  sınan  yeridir.

 

 Hanı  mənim  səsim,  hanı,  İlahi?

 Onu  səsləməkdən  batdı,  bilmədim.

 Hanı  mənim  ruzum,  hanı,  İlahi?

 Bu  yazıq  acından  yatdı,  bilmədim.

 

 Bu  gün  qonağıma  nə  verə  bildim,

 Sabah  ayılmağa  nə  gücü  olsun?

 Mənim  stolumun  üç  ayağı  var,

 Üçü  də  istəmir  dördüncü  olsun.

 

 Bəlkə  yuxu  bildin  bu  qonaqlığı,

 Bəlkə  də  unutdun  nə  dediyimi.

 Xörəyi  nimçədə  soyuyan  durnam,

 Ya  ac  qal,  ya  sındır  öz  dimdiyini.

 

 

Günah və güzgü

 

Daha səhvlərimi saya bilmirəm,

Ən balaca rəqəm minə oxşayır.

Qorxudan güzgüyə baxa bilmirəm

Bütün günahlarım mənə oxşayır.

 

Gecə günahları qara rəngdədir,

Səhərlər günahdan dan iyi gəlir.

Hər gecə dünyada bir güzgü sınır,

Hər səhər burnuma qan iyi gəlir.

 

Bilmirəm , bilmirəm kim-kimi yeyib,

Mən günah olmuşam , günah mən olub?

Xırda səhvlərimi səhv saymamışam,

O vaxtdan böyüyüb , "CİK" lər "ƏN" olub.

 

Saçımda bir əlin günahı yatır,

Gözlərim bir gözün günah payıdır.

Çoxdandır təqvim də təzələnmir heç,

"GÜNAHLAR İLİ"nin "GÜNAH AYI" dır.

 

İnsanlar insana bənzəmir daha,

Çoxalır dünyaya gələn günahlar.

Başına haranın daşını töksün?

Günah olduğunu bilən günahlar.

 

Görəsən, çoxdurmu mənim kimisi?

Güzgüdə özünə baxa bilməsin.

Yıxılıb tövbənin ətəklərinə,

Bircə yol üzünə baxa bilməsin.

 

Mən də öz güzgümü sındırdım dünən

Yenə də burnuma qan iyi gəlir.

Bu günsə tavandan bir ip asmışam,

Baxanda adamın ölməyi gəlir.

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5