Şıq geyimli bir əclaf Gündəm

Şıq geyimli bir əclaf

Dərslərdən bezəndə, hər şeydən yorulanda adamın ruhu dinclik, gözü gözəllik axtarır. Bəs gözümüzün, könlümüzün axtardığı gözəlliyin özü nədir sualına cavab axtarırkən birinci adamın ağlına “Gözləllik 10-dur, 9-u dondur” ifadəsi gəlir. Sonra fikirləşirəm ki, doğurdanmı zahiri gözəllik gerçək gözəllik hesab oluna bilər? Üzü çapıqlı bir adamın qəlbi kimə bəllidir? Ya da şıq geyimli biri əclaf ola bilməzmi? Amma neyləməli ki, cəmiyyətdə müəyyən stereotiplər formalaşıb. Hicablılar, döyməlilər, qırmızı saçlılar, açıq-saçıq geyənlər. Bunlar birlikdə iki qütbün nümayəndələri kimi cəmiyyətə təqdim olunurlar: pis olanlar,yaxşı olanlar. Düşünə bilən insanlar üçün bunlar çox cılız tanıtımdır. Düşünə bilməyən cəmiyyətin boz nümayəndələri isə bu kiçik əlamətlərlə aldanışa məhkum yaşayırlar. Bilmirəm, bəlkə də mən də belələrindənəm, amma çalışdığım qədər insanlar haqqında fikirlərimə onların düşüncəsinə görə qərar verirəm. 

Nitşe deyir: “Əxlaq saxtakarlıq növüdür”. Bəli, cəmiyyətimizdəki əxlaq yetərincə saxtadır. O cəmiyyətdə ki, siqaret çəkən qıza əxlaqsız, hicablı qıza əxlaqlı deyilir, burada sözsüz ki, bir saxtakarlıq var. Hicabın altında və siqaretin tüstüsündən o tərəfə nələr gizləndiyini bilmədən danışmaq saxtakarlıqdır, cənablar. Dənizkənarı parkda kifayət qədər cəmiyyətdə “əxlaqlı” adı qazanan, evə 6-dan gec getməyən, toya ədəbli uzun paltar geyib süni təbəssümlə özünə ər axtaran, məktəbdən çıxıb düz evə gedən, tok-şoulara baxıb millətin halına acıyan bu əxlaq timsallarının performansları adamı heyrətə gətirir. Halbuki onların nə döyməsi var, nə də siqaret çəkirlər.
Bir də bildiyimiz “yaxçı oğlanlar” var ki, onlar yalnız və yalnız “yaxçı qızlar”ı bəyənirlər. Sizə oğlan deyirəm. Bu oğlancıqlar cəmiyyətin qəbul etdiyi ümumi qaydaların təmsilçisidir. Həmən oğlan ki, avtobusda qızlara daha yaxın olmağa çalışır, yanından keçənlərə çiyin atıb, hələ üstəlik də şit-şit qımışır, iki gün tanış olduğu “bala”sıyla gələcək haqqında planlar qurur, əlçatmaz qızlar tanıyıb ki, arxasından min söz danışıb. Bu oğlanların kabusu siqaret çəkən qızlar, qaşında çapıq, sırğa taxan, saçını uzadan oğlanlardır. Bu bədbəxtlərin anlayışları bu qədər bəsitdir. Nitşenin sözünü tam ödəyən adamlardırlar. Bəs yaxçı qızlar? Elə bilirsiz yaxçı qız olmaq asandır? Min oyundan çıxıb bakirə qalmaq asandır elə bilirsiz?
Içində ailəm, qohumlarım, yaxınlarım daxil olmaqla hər birimiz bilmədən çirkin aldanışa məhkum olmuşuq. Cəmiyyətin bu nümayəndələri bir qədər yaradıcı, underground həyat tərzli, marjinal insanları öz riyakarlıqlarıyla, qeyri-ciddi yanaşma tərzləriylə məhv etməyə, sıradan çıxarmağa, təkləməyə çalışır. Halbuki cəmiyyət üçün önəmli olan, nələrsə edə bilən məhz bu gənclərdir, “yaxçı” oğlanlar yox. İçlərindəki yaradıcı ruhu, nəyisə dəyişmək istəyi bu insanların marjinal görüntüsündə əks olunur, ən azından mənim tanıdığım qulağı sırğalı, qaşı çapıqlı, uzun saçlı oğlanlar hər biri cəmiyyət üçün dəyərli fərddir. Deməyim odur ki, cənablar, gözəllik anlayışınızı inkişaf etdirin, bir az dərin düşünün, ətrafa baxın, dərindən nəfəs alın, sonra da bir özünüzə baxmağa cəhd edin...

Qiymət 5/5 (100%) (4 səs)

Digər xəbərlər

Yusif Hansen. "Müasie ədəbiyyatda qız tutan yazarlar"

Nicat Həşimzadə. Gündəyməz yazarlar

Yalçın İslamzadə AYO-nun sədri oldu

Zaur Qurbanlı. Ədəbiyyat və Siyasət

Şahanə Əzimli. "İçəri şəhərim"

Şərhlər