Buğra Giritlioğlu. SƏSİN TƏCƏSSÜMÜ. ş e i r Şeir

Buğra Giritlioğlu. SƏSİN TƏCƏSSÜMÜ. ş e i r

 

 

 


Buğra Giritlioğlu

 

 

 

 

 

 

 

səsin təcəssümü

 

insanları

çox amma

çox, amma

sükunəti bəzən

daha çox

sevərdi

 

ondandı ki

heç vaxt ağırına getmədi

başqalarından erkən oyanıb

təkbaşına yürümək

 

koroğlu dağlarına

 

səhər enib çayda üzünü yumaq necə bəxtəvərlikdi

sonra bir nəğmə oxuyaraq çıxarkən yuxarı

çiçəyini tapa bilməyən vazo kimi hiss etdi bel üstünü

 

dar incə

elastik amma qatı

qatı amma qırılan

seramikdən boynu bükük

çiyinlərindən qırtlağına

damar damar lif lif linf linf gil gil uzandı

vazo ağzından çiçək yerinə fışqıran nəfəs

heçliyinə dözə bilmədi özü-özündən hürktü

səs oldu

 

onsuz da bu vazonun tək yoldaşı hər zaman bir zümzümə olmuşdu

 

küknar ağaçdələni də başlarkən bir səsdən ibarətdi

gizləndiyi yerdən tak-tak taqqıldadı

və ya şair pisdirsə dedi nazlandı

“həm də məni yazacaq şair

anasının qarnından doğulmadı…”

…deyərkən razı oldu risk aldı

ətə sümüyə doldu

göründü

 

koroğlulu ağaçdələn

gəl qon qoynuma bir az da məni

dəl bu işə

yaramaz bədənimi

sənə də yaramaz amma elə deyilmi?

 

 

 

uyğunlaşdırdı: rq

Qiymət 0/5 (0%) (0 səs)
 

 

 


Buğra Giritlioğlu

 

Digər xəbərlər

İntihar etməyənlər, edənləri anlamaz

Uşaq evindən olan Arturun hekayəti

Həmid Piriyev. "Bağışlayın, Rənanı tanımırsınız?"

Səkinə Qərib. "Yarımçıq hekayə"

Könül Nuriyeva. Solid. h e k a y ə

Şərhlər