Zamin Hacı’ya                                                                                             Türkiyə, Sakarya 13.02.2004

       İmixan Yusubov

   QOŞA ZİRVƏ VƏ YA QOŞA QANAD

Zirvələr bir-birinə kölgə salmaz.

Qoşa Qanadın hər ikisi önəmlidir.

                  (Azərbaycan Atalar Sözü)

   Bu məqalə Samir Sarı ilə birlikdə, yazıları “Yeni Müsavat”ın köşə yazıları içərisində uzaqdan belə aydın seçilən iki Zirveden ve ya aparıcı qoşa Qanaddan birini əmələ gətirən Zamin Hacı qardaşımızın şəninə yazılmışdır.

   Əvvəla Zamin adı haqqında. Adam hər adamı zaminə götürməz, və hər adamın da onu zaminə götürməsinə razılıq verməz. Nədən ki, Zamin bir güvən məsələsidir. Bu açıdan güman  edirəm ki, Zamin qardaşımız yazıları ilə, hər ağlı başında və məntiqi yerində olan adamda adına layiq sonsuz bir güvən duyğusu oyandırmaqdadır.

   Hacı kəliməsi isə bizim hafizəmizdə, müqəddəs yerləri ziyarət etmiş, necə deyərlər görüb-götürmüş, isti-soyuğu, acı-şirini dadmış, əqidəli, marağı və məramı olan bir insan obrazını canlandırır. Eyni zamanda bir təmsildə, öz canının qorxusundan değil, digər balalarını da itirməmək xatirinə, gözünü yumub sevimli yavrusunu, hiyləgər olduğu qədər də qəddar və qaniçən olan yaramaz tülküyə atan Hacıleyləyi xatırlatmır nədənsə, bu Hacı sözü. Onu, dayaz qaba qoyulmuş (dimdiyinə bir şey keçməsin deyə) yeməyə qonaq edən “tədbirli” tülküyə, sıra ona gələndə, boğazı dar bir cürdəkdə yemək verərək, tülkünü umsuq edib, borclu qalmayan tədbirli Hacıleyləyi yada salır bu Hacı kəliməsi, ən azından Zaminin yanında yer alanda.

   Bir dəfəsində, bir yubiley tədbirində, məni sevilən bir yazıçımızla (Çingiz Hüseynov) tanış edən ortaq dostumuz (Vaqif Aslanov), onun bütün əsərlərini oxumuş olduğumu söylədi. Anında düzəliş verdim ki, nə qədər xoş da olsa dostumuzun bu fikri həqiqətdən xeyli uzaqdır. Amma həqiqətə daha yaxın olan belə bir şey var ki, mən 20-30 dənə müllifi bəlli olmayan yazı içərisindən Sizin yazınızı təsbit edə bilərəm və zənnimcə bu fikir ona daha xoş təsir bağışladı.

   Eyni sözü, mən Zamin Hacının yazıları haqqında da deyə bilərəm məncə. “Yeni Müsavat”ın elektron variantında Samir Sarı və Zamin Hacının yazıları müəllifsiz anons olunur. Amma sadəcə yazının başlığı belə kifayət edir ki, onun Zaminə və ya Samirə aid olduğunu təyin edim və əsasən bu təxminlərimdə yanılmıram.

   Zaminin “Azərbaycan Atalar Sözləri”nə verdiyi töhvələr isə, ayrıca bir araşdırma mövusu üçün kifayət edəcək həcm və zənginlikdədir mənə görə.

   Zamin eyni zamanda ürəyi böyük, mərd bir oğlandır. Misal üçün onun, məhbəsdə olan qardaşlarımız haqqında Fazil Qəzənfəroğlunun yazısına verdiyi qiymət bunun bir nümunəsi ola bilər. Bu cür dəyərləndirmələr yaradıcı (qoçaq və cəsur) insanlarda, həm də bir “Koroğlu Mərdliyi”nin (Giziroğlu Mustafa Bəyə qarşı sərgilədiyi) olmasını tələb edir.

   Başqaları haqqında yazdığı ən xoş sözləri artıqlamasıyla onun özünə aid edə bilərik və etməliyik. Bu məğrur insan səhv etmirəmsə, zamanında həm Pənah Hüseyin kimi döyülüb, həm də Fazil Qəzənfəroğlu kimi əskər aparılıb və b.k.

    Son olaraq onu demək istəyirəm ki, bu yazının bir miqdar da (çox az) əqrəbalıq tamı var mənim üçün. Belə ki, mənim atam Mühəmməd, onun atası Abdulla, onun da atası Kərbəlayı Nəsib bin Yusuf bin Allahverən bin Hacıdır. Üzün ağ, başın dik, yolun açıq olsun Zamin Hacı!

                                                                                                                                                 İsmixan Yusuf

P.S. Seçki hadisələrindən sonra, başqa köşə yazarlarının (Rauf Arifoğlu, Kamil Vəli Nərimanoğlu və s.) haqqını yemədən demək lazımdır ki, köşə bu iki nəhəngin (Samir və Zamin) çiyinlərində yoluna davam etmiş, ucalıq və önəmindən bac verməmişdir. Buna görə də onların hər ikisinə türkün sözü “qocaman” bir “sağ ol” düşür. Halalları olsun.    

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5