İrfanın düşüncələrini yeniləməsindən bir gün öncə idi. 77 nömrəli avtobusa minərək həmişəki kimi boş yer olmadığımı görüb ayaq üstdə qalmışdı. Avtobusun asta-asta yerindən götürüləcəyini gözləyirdi. Artıq saat 11 idi. Gecikmək narahatlığı və darıxmaq hissi iç-içə qarışmışdı. Telefonunu götürüb özünü göstərircəsinə mesajlarda qurdalandıqdan sonra söndürüb cibinə atdı. Gah telefonu çıxarıb arada baxır, gah əlini haradan tutacağını dəqiqləşdirmək istəyirdi. Və başının üstündəki tutacaqdan yapışmağa qərar verdi. Sürücü ikinci siqaretini də çəkərək saatına baxıb içəri daxil oldu. Göz altı sərnişinlərə göz gəzdirirdi. 5 saniyə baxdıqdan sonra yerinə keçərək sükana əyləşdi. İrfan tutacaqdan tutub bir dualıq zaman intervalı ilə gözünü tavana zilləyib yenidən aşağı doğru baxırdı. Gözü aşağıda ikən avtobusun yola düşdüyü anda bir qadın ayaqlarının avtobusa daxil olduğunu hiss etdi. Qadın gəlib yanında durmuşdu. Həmişəki kimi başını yerə zillədiyi yerdən qaldırıb ona doğru baxdı. Saçları səliqəsiz yığılmış, elə bil ki, səhərini elə bu maşında açmışdı. Dərisi qarabuğdayı rəngdə idi. Dolğun bədəni onu cazibədar göstərirdi. Əsrlər öncə avropadan afrikaya köçmüş və orada yaşamış alman qızına bənzəyirdi. Belində çanta var idi. Qadın sol tərəfində durmuşdu. Sağ tərəfində dar uzun ətək geyinmiş orta yaşlı başqa bir xanım durmuşdu. Şəhərə qoyulmuş tək heykəl təsiri bağışlayırdı. Pozğun televiziya aparıcısı ədası ilə arada sağa sola baxırdı. Avtobus artıq yolun yarısına gəlmişdi. Sağında duran qarabəniz qızın harada düşəcəyini dəqiqliklə bilirdi. Amma buna baxmayaraq o, həmin qızı ilk dəfə idi ki, görürmüş kimi təsir bağışlayırdı. Qıza tərəf bir dəfə də baxdıqdan sonra gözünü yolun kənarındakı tək yüksəkmərtəbəli binaya zillədi. Binanın üstü cırılmış vərəqə bənzəyirdi və hələ də orada yanmış üzlüyün sökülməsi işləri gedirdi. Axşam olmasına baxmayaraq. Qız bir dəfə də olsun ona baxmamışdı. Darıxaraq çiynindəki çantadan kitabı çıxarıb oxumağa başladı. "Media insanları yatızdırmaq üçün çalışır. Layla oxuyur insanlara." Oxuduğu kitabdan bu fikirlər yadında qalmışdı. Üzünü ətrafındakı insan sıxlığına tərəf çevirib baxırdı. Yenicə avtobusa minmiş 50 yaşlarında, yarış xəttindəki donuzu xatırladan qadını izlədikdən sonra sağa tərəf çevrildi. Qız fikirli idi. Düşüb gedən bir kişinin yerində oturmuşdu. İrfan isə başının üstündə duraraq, əlini yuxarıdan çəkib aşağıdakı tutacaqdan tutmağa başladı. Qabaqdakı oturacaqda oturan gənc qızın saçına toxunmamağa çalışırdı. Birinci cəhd. Bacarmadı. Əli hələ də saça toxunurdu. İkinci. Üçüncü. Və sonda əli ilə rahat, saçsız bir yerdən tutmağı bacarmışdı. Saçlarını yığmaq üçün əsəbiliklə başını qabağa doğru atan qıza baxaraq hər ikisi yüngülvari gülüşdülər. Artıq yan-yana oturmuşdular. Qız İrfanın əlindəki kitaba 10 saniyə baxaraq anladığı bir fikir olmadığını gördü və gözünü yenidən yola dikdi. Gözü pəncərədə sakitcə : "Bu yerlərdə belə kitab oxuyan az-az olur" Dedi. Oğlan heç bir söz demədən başını aşağı-yuxarı yellətdi. Qız isə cavab gözləmirdi. Gözləri hələ də yolda idi. Saat 12-in yarısı idi. Yan-yana yolla irəliləyirdilər. Göy üzü qaranlıq və hava soyuqlaşmışdı. Trassın kənarındakı pilləkənlə aşağı doğru düşdülər. Bu yerlərin insanları iki nəfərin yanaşı getməsinə öyrəşməmişdilər. Artıq binaya çatmışdılar. Qız qabağda o isə onun arxasınca irəliləyirdi. Bloka çatanda binanın arxasında kiminsə onlara tərəf gəldiyini hiss etdi. Biraz da yaxınlaşdıqdan sonra onların iki nəfər olduqlarını daha yaxşı gördü. Başqa bir qız və oğlan ağaclığın arasından çıxırdı. Oğlan blokun yanında adam olduğunu görərək tez-bazar köynəyini şalvarının içinə salıb, üst başını çırparaq yoluna davam etdi. Qız isə əks tərəfə doğru sürətlə addımlayırdı. Bloka qızın ardınca daxil olduqdan sonra qız liftə daxil oldu. O hələ də liftin qarşısında gözləyirdi. Qız üfunət iyi gələn, sındırılmış liftdə 4-cü mərtəbənin düyməsini basaraq yuxarı qalxmağa başladı. O isə pilləkənlə asta-asta çıxmağa başladı. Hər mərtəbədə ürəyi daha da sürətlə döyünürdü. Qız isə İrfanın arxasınca gəldiyini bilirdi. Bu işi birinci dəfə idi görmürdü və o qədər də həyəcanlı deyildi. Sonunda dördüncü mərtəbəyə çatdılar. Artıq yanaşı qapıya doğru irəliləyirdilər. Üzbəüz iki qapının ortasına çatdıqda ciblərindən hərə öz açarını çıxararaq, bir-birinin qarşısında olan evə daxil oldular.

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5