RÜZGAR MÖVSÜM. Sevgililər günümüz və ya məncilliyin qələbəsi bayramı İkinci cins (qadın guşəsi)

RÜZGAR MÖVSÜM. Sevgililər günümüz və ya məncilliyin qələbəsi bayramı

Sevgililər günümüz və ya məncilliyin qələbəsi bayramı

Qəd ənarəl-eşqə-lil-uşşaqi minhacəl hüda
Saliki-rahi-həqiqət eşqə eylər iqtida

Məhəmməd Füzuli

(Eşq aşiqlər üçün düzgün hidayət yolunu işıqlandırdı,
həqiqət yolunun yolçuları eşqi müqtəda bilib onun ardınca gedər.)

 

Sevgi insanı yaşadan fövqəladə güclü bir hissdir ki, o olmazsa, məncə həyatın da heç bir mənası olmaz. Necə deyərlər, bu dünyanı sevgi xilas edəcək. Mənə görə sevgi təmənnasızlıqdır, xeyir güdməkdən, mənfəət axtarmaqdan çox-çox uzaq bir məfhumdur. Sevgi “Beşmərtəbəli evin altıncı mərtəbəsidir.”

Nə olursa olsun, sevgidə məncillik olmamalıdır. Zatən, məncliik olan sevginin ömrü də çox olmaz. Çünki, sevgi nəhəng bir ittifaqdır, ittifaqsa bərabərliyi, paylaşmağı sevər. Bu ittifaqda dözümlülük nümayiş etdirməzsən, ittifaq dağılar.

Özünü düşünəcəksənsə, mütləq və mütləq qarşı tərəfi də yaddan çıxardmayacaqsan. İttifaqın sütunlarından biri də tolerantlıqdır. Bəs nə, dözümlülük olmadan başqa birinin “həngamələrinə” necə dözmək olar ki? Əlbəttə, ancaq özünü düşünsən, münasibət balansı gec ya tez pozular. Fiziki ayrılıq olmasa da, cütlük əlbət mənəvi ayrılar. Bu münasibət artıq sevgi sayılmaz, “Sahib-kölə” oyununa çevrilər. Bir nəfər zövq alar, digəri isə müəyyən səbəbdən zülmə məruz qalaraq dözər. Amma könüllü yox, zorla dözər, zorlanar.


Bəli, sevgi könüllü təmənnasız dözümlülükdür. Könüllü təmənnasız dözümlülük –Çox güclü olmaq deməkdir. Tab gətirmək cəsarət tələb edir. Hər şeyi buraxıb intihar etməyə nə var ki...

İlham və Fərizə hekayəsi çox kədərlidir, məyusedicidir. Bu hadisə nəyinki faciəvi sevgi hekayəsidir, bu hekayənin özü o çağların, 90 ların, o qara günlərin kluminasiyalarındandır.

Bəli, bu hekayə sözün əsl mənasında bir faciədir. Amma, nə deyirsiniz deyin, mən Fərizəni qınayıram. Bilirəm ki, heç kəs onun nələr hiss etdiyini bilmir, bilirəm ki, İlhamın ölümünü həzm etmək həddindən ziyadə çətin olub, bəs...

Bəs, bətndəki körpə? Bir insanı sevirsənsə, ondan sevgi payı olan doğulmamış bəbəyə necə qıyasan ki? Sevgiyə görə? Sevgiyə görədirsə, bətnindəki sevgi payını sevgilindən yadigar niyə saxlamayasan ki? Çünki sevgin güclüdür? Yox, burada güclü olan məncillikdir. Sevgidən çox, bəbədən çox özünü düşünməkdir, bu addım eqonun qələbəsidir.

İndi mənə səmimi cava verin, Siz sevginin süqutunu, bir intiharı, eqonun qələbəsini və ən nəhayət və vacibi - dünyaya gələ bilməmiş bir körpənin ölümünü “Sevgililər günü” bayramı adıyla qeyd edirsiniz?

 

 

 

 

 

Qiymət 4.66/5 (93.333333333333%) (3 səs)
Sevgililər günümüz və ya məncilliyin qələbəsi bayramı

Qəd ənarəl-eşqə-lil-uşşaqi minhacəl hüda
Saliki-rahi-həqiqət eşqə eylər iqtida

">

Digər xəbərlər

İ.İbrahimli. Paul van Ostaijenin “İşğal olunmuş şəhər”şeirlər kitabı haqqında düşüncələr

Şəhla Nihan. O YOL. esse

İ.Kazımov. Nasir Mənzurinin “Feillik” kitabı haqqında

Vüsal Rzasoy. Ayıbımın Aynası. e s s e

Günel Şamilqızı. Şeirlər.

Şərhlər