ŞƏHANƏ MÜŞFİQ. Şeirər Şeir

ŞƏHANƏ MÜŞFİQ. Şeirər

Gəl, sənə nağıl danışım


Gəl, sənə nağıl danışım,
"Biri var idi, biri yox idi" ilə başlayan,
Sonunda göydən alma "tökülən" nağıl...
Gəl, sənə nağıl danışım,
"Hər şey yaxşı olacaq"-deyim,
Yalanların kökü kəsiləcək,
Doğrular düzdə qalmayacaq artıq.
Elə bir nağıl danışım ki,
Orda hərə öz adı ilə çağırılsın,
Yaxşıya "yaxşı"-desinlər,
Pisə "pis".
Gəl sənə nağıl danışım,
Elə bir nağıl ki,
Orda insanlar "İNSAN" olsun
həqiqətən,
Elə bir nağıl ki,
İçində xeyir də olsun,
şər də,
Sevgi də olsun,
nifrət də,
Var da olsun,
yox da...
Şər xeyirə, Nifrət sevgiyə,
Yox da vara dönsün sonda.
Gəl, sənə nağıl danışım,
Cənnəti də, cəhənnəmi də göstərim
sözlərimlə
Allahdan, iblisdən söz açım,
Dinlə səbrlə.
Gəl, sənə nağıl danışım,
Alım, götürüm səni bu dünyadan,
Bu dünyada nə var ki?!
Aparım səni başqa dünyaya,
Xalçaların üzərində uçaq
Buludların arasıyla.
Eşq bağçasında gəzək
Əl-ələ, qol-qola.
Yoldaşımız olsun huri-mələklər.
Gəl sənə nağıl danışım,
Bir sən ol, bir mən.
Ay şahidimiz,
ulduzlar dostumuz olsun,
Gəl, sənə nağıl danışım,
Bu nağılın iki qəhrəmanı olsun,
Biri sən ol, biri mən.
Gəl sənə nağıl danışım,
Sən mənə inan,
Mən nağılıma...

 

***

Mənsiz qalacaqsan...
Mənsiz qalacaqsan bu gündən belə,
Yerimi mən boyda həsrət alacaq.
Səsimi eşitmək istəsən belə
Telefon nömrəmə zəng çatmayacaq.
Gecələr yuxunu qaçıracağam,
Gündüzlər mənsizlik sıxacaq səni.
Gedib başqasına yar olacağam,
Peşmanlıq atəşi yaxacaq səni.
"Mən sənsiz ölərəm"-deyirdin mənə,
Vallah ölməyini heç istəmirəm.
Ölüm qurtuluşdur, əzizim, sənə,
Səni cəhənnəmə tərk eyləyirəm...

Tənhalığın simfoniyası


Tənhalığın rəsmini çək, rəssam.
Bir az aydın çək,
qarışıq olmasın.
Qarışıqlığın olmamasıdır
Tənhalıq.
Dağınıq saçlar çək,
Küləyin böyük bir səylə
üzünə dağıtdığı
saçların xəfif toxunuşla düzəldənin olmamasıdır
Tənhalıq.
Tənhalıq qapı ağzındakı sənə aid
bir cüt ayaqqabıdır,
Onlar da darıxar təklikdən
sənin kimi.
Hər zaman üzü qapıya tərəf dayanar,
birinin həsrətində olan
sevdalılar kimi.
Tənhalıq danışmağa kimsəni tapmayanda
çay tökdüyün stəkanla söhbətindir,
Dinləyənin belə olmaz,
Danışmağı unutmayasan deyə danışarsan
havadan, sudan,
arvadını döyən qonşu kişidən,
yeni qalmaqal yaradan müğənnidən,
gecikən avtobusdan
və daha nədən...nədən...
Danışarsan, danışarsan...
...susarsan,
Kimdənsə cavab gözləyərsən,
Amma sən susanda dünya susar sanki,
Sükut başlayar.
Onda buz divarlar üzünə hayqırar tənhalığını.
Utanarsan...
Susarsan...
Tənhalıq soyuq qış gecəsində
yorğandan kənardakı qolundur,
örtən tapılmaz.
Televizora baxarkən divandaca yuxuya getməyindir
Tənhalıq,
Səsləyib oyadan olmaz.
Asılqandan asdığın tək paltodur
Tənhalıq...
Güzgülərə olan qorxundur,
Hər kəsin səni tərk etdiyi dünyada
sən də küsərsən
güzgüdəki "SƏN"dən.
Tənhalıq ölümsüzlüyündür,
Çünki tənha adamı ölüm belə unudar.



EVƏ GEDİRƏM...

Yoruldum bu səs - küydən,
Daha Evə gedirəm.
Saxta gülüşdən,
Yalançı vəddən,
Çoxluq içərisindəki yalqızlıqdan
təngə gəlib gedirəm,
Evə gedirəm.
Məni mənə unutduran problemlər
yordu məni,
Sözümü dilimdə yandıranlar
usandırdı məni,
Gedirəm.
Danışmaq üçün,
Susmaq üçün,
Savaşmaq üçün,
Təkliyimi tək yaşamaq üçün gedirəm,
Evə gedirəm.
Məni təmənnasız sevənlərə gedirəm,
Haqqımla, nahaqqımla,
Səhvimlə, günahımla gedirəm.
Evə gedirəm.
Göylərdən yağış əvəzi göz yaşının töküldüyü
küçələrdən keçirəm,
İnsan əvəzi ağzınacan dərd dolmuş
avtobusla gedirəm,
Evə gedirəm.
Hər dayanacaqda dərddən keçmiş xoşbəxtliyi endirir,
Hər dayanacaqda yeni dərdi götürür özüylə.
Cavan dərdlər qoca dərdlərə yer verir
oturmaq üçün...
Qocalmış dərdlər hüznlə baxır cavanlara,
Axı avtobus bir dayanacaqdan
digərinə çatana qədər onlar da qocalacaq,
yaşlanacaq
Onlara yer verən tapılacaqmı?
Bilmirəm.
Budağından kədər sallanan ağacların arasıyla
gedirəm,
Evə gedirəm.
Ayağım altda əzilən yarpaqların xışıltısını
dinləyirəm,
Başımdakı dumanları qova - qova gedirəm,
Evə gedirəm.
Ora - bura qaçışan,
Yoluma çıxan,
Önümü kəsən,
Sözümü kəsən
İnsanlardan keçirəm,
Evə gedirəm.
Bu dünyadan pillə - pillə qalxıram,
Bu dünyanı arxamda qoyub gedirəm,
Bu dünyadan gedirəm,
EVƏ GEDİRƏM!!!

***
Sevgim qanadı qırılmış quş,
Yolunu azıb
pəncərənə qondu.
Pəncərədən sonra dibsiz uçurum,
Qaranlıq quyu.
Ya aç pəncərəni,
Ağ ağuşuna onu,
Nəfəsinlə isit, bəslə,
Yenidən həyata qaytar,
Özünlə yaşat!
Ya da çək pərdəni,
Tərk et uçurumun soyuq qollarına...

 


Məni sənə qısqanan saat
Bu gün uzun oldu deyəsən,
Sənsiz hansı günüm yerindədir ki?!
Yoxluğun könül evimdə taxt qurub,
Səndən yadigardır deyə
Ona da baş əyirəm...
Sənsiz saat da qəsdimə durub elə bil,
Əqrəbin hər addımı
Adını pıçıldayır qulaqlarıma...
Saat məni sənə qısqanırmış elə bil,
Səninləykən yel qanadı açan əqrəb,
İndi yeriməyə də tənbəllik edir.
Üçümüzük otaqda:
Mən...
Yoxluğun...
Və saat...
Hava da yaman soyudu birdən-birə,
Yoxsa sənsizlikdirmi
məni üşüdən?
Sənsizliyin soyuğundan qorunmaq üçün
Sarılıram yoxluğuna,
Sığınıram xatirələrə...
Saat məni yoxluğuna da qısqanır,
Əzizim,
Deyəsən, yenə qanad açıb...


Qarşılıqsız sevgi
Daha sevinməyi unutmuşam da,
Daha naxış vurub kədər üzümə...
Bu gecə gözümün yaşı qurumur,
Bu gecə əllərim çöküb gözümə...

Səni tapmaq üçün, ey mələk üzlüm,
Gündüzlər əlimdə çıraq gəzirəm.
Həsrətin qəlbimə elə od vurub,
Sanıram Köksümdə ocaq gəzirəm.

Demə, qismətimiz beləymiş, ey yar,
Tale hərəmizi bir cür incidir:
Məni qarşılıqsız sevgim üzərkən,
Səni sevməməyin üzür, incidir.

 

BAKI KÜLƏYİ...

Ən çox saçlarımı sevərdin,
bir vaxtlar
barmaqlarınla darayardın
darağa olan qısqanclığından.
Böyük dərd olardı sənə
saçlarımdan ayrılan tək tel.
Düşməninə çevrilmişdi
Bakı küləyi.
Saçıma sığal çəkən küləyə belə
qısqanardın məni,
saçlarımı...
Əlacın olsa nəfəsini kəsərdin
saçımda dolaşan mehin...
İndi isə yoxsan yanımda,
Külək əsir yenə,
Həmişə olduğu kimi,
Nə zaman kəsmişdi ki, Bakıda külək?!
Elə ən çox qısqandığın küləyinə görə sevməzdin
Bakını-
Doğma şəhərini...
Yenə əsir külək
sənsiz həyatımda,
tənhalığımı,
sənsizliyimi vurur üzümə sanki...
Tək - tənha gəzirəm küçələri,
Gedirəm hər zamanki görüş yerimizə
sənsiz...
Bir vaxtlar əllərində itən əlimdən
indi külək yapışıb...
Ovcunda nəfəsinlə isitdiyin əllərimi
indi külək üşüdür,
Xəbərin varmı?!
Sevdiyin saçlarımı külək öpür yoxluğunda
Xəbərin varmı?!

Qiymət 3.83/5 (76.666666666667%) (6 səs)
Sonunda göydən alma "tökülən" nağıl...
Gəl, sənə nağıl danışım,
"Hər şey yaxşı olacaq"-de">

Digər xəbərlər

Mirzə Alik. Qırmızı Winston. h e k a y ə

Vaqif Yusiflinin cəsarəti

Sizi Oxuduqdan Sonra Daha Yaxşı Bir "İnsan" Edəcək 27 Roman

Etgar Keret. Müsahibə

Umberto EKO - müsahibə

Şərhlər