İRUKİN

 

Qarğa bazarı

 

h e k a y ə 

 

 

 

 

Qabrielin 78 yaşı var idi, nə qədər hələ yatağa düşməsə belə, özü də hiss edirdi ki, ömrünə lap az qalıb. Həftədə dəfələrlə öz evində yığıncaq edir, yaxın, qoca dostlarını toplayıb birlikdə söhbət edir, vaxt keçirir - qısaca, ölümlərini gözləyirdilər. Onsuz da iki həftənin içində beş dostunu itirmişdi.

 

Qabriel bu son günlərində yeni şeylər - ələlxüsus yeməklər kəşf etməyə çalışır, dostlarına da verib fikirlərini almağı sevirdi.

 

Bu çərşənbə günü də parkdan qayıdanda gördü ki evlərinin yanında yeni məkan açılıb: “Qarğa Bazarı”!

 

Həmin anda Qabrielin hiss etdiklərini qələmə ala bilmərəm, çünki səhərdən küçədə gəzir, bu axşamkı yığıncaqda dostlarına yeni nə daddıracağını tapa bilmirdi, ta ki bu bazar onda ümid qığılcımı yaradana qədər.

 

Cəld özünü bazara atıb sevincindən atılıb-düşərək piştaxtalar arasında dolaşmağa başladı. Hər tərəfdə fərqli, qəribə şeylər satılırdı, ancaq qoca Qabrielin diqqətini başqa bir piştaxta çəkdi.

 

Bu piştaxtanın sahibi görünmürdü, üzərinə ölü qarğalar sərilmiş, endirimlə satılırdı. Qarğa nəşlərinin iyi Qabrielin burnundan beyninə gedirdi elə bil. Qoxuya dözə bilməyib öskürdü və elə bu an piştaxtanın arxasından adam boyda, azman və qaşqabaqlı bir qarğa çıxdı. Bürüncək və önlüyündən bədəni görünmürdü, amma təkcə başına baxıb bunun maska olmadığını rahatlıqla anlamaq olardı.

 

–Müqəddəs İsa! - Qabriel dik atıldı. Qarğa isə heç qamətini pozmadan önlüyündən bir qırmızı ipəzor çıxarıb qocaya uzatdı. Qabriel əvvəl tərəddüd etsə də ipəzoru götürüb burnuna keçirtdi. – Bunlar nədir belə? Yeməlidir?

 

–Görmürsən ölü qarğalardı? - satıcı qaşqabağını bir az da tökdü. - Yeməlidir, bəs nə!

 

–Onda mənə cəmi bir dənə verin, zəh, - Qabrielə sözünü bitirməyə icazə verməmiş çürük piştaxtanın altından bir paket çıxardı. Sürətlə qarğanı paketə qoyub Qabrielə uzatdı, elə bil alıcının fikrindən dönəcəyindən qorxurdu.

 

Kişi paketi götürməyə macal tapmamış qarğa qanadı ilə əlindən vurub:

 

–Əvvəlcə pulu. 555 meksika pesosu, - dedi başını dikəldərək, sanki etdiyi satış və işi ilə qürur duyurdu.

 

–Meksika pesosu? - soruşdu Qabriel təəccüb içərisində. - Kütbeyin, burda ancaq dollar keçərlidi, məndə peso-meso yoxdur.

 

–Yaxşı, 100 dollar!

 

–Əla! - dedi kişi cəld iki 50 dolları qarğanın qanadına soxuşduraraq yığıncaqlarında qarğa ətini ləzzətlə yeyən dostlarının zövq alan üz ifadələrini beynində canlandırıb. Elə bilirdi pulun sayı azalıb deyə qiymət də düşüb.

 

***

 

Qabriel sevincək melon papağını və şinelini asılqandan asdı. Necə həyəcanlı idisə yalnız indi ipəzorun hələ burnunda qaldığını görüb çıxardı. Dostları artıq yığışmışdılar, Qabriel hamıya öz evinin açarını paylamışdı; hər kəsə sonsuz etibar edirdi.

 

–Oo, Qabriel! Necə gedir? - dedi sarıbaş qoca qadın onu görcək.

 

–Bu gün bizə nə pişərəcəksən? - keçəl bir qoca kişi bunu soruşan kimi hamı başladı toyuq kimi qaqqıldamağa. Qabrielin ondan zəhləsi getsə də, qova bilməzdi, odur ki, dözməyə məcbur idi.

 

–Narahat olmayın, aşpazınız heç vaxt dadmadığınız bir dünya neməti ilə sizi tanış edəcək! - dedi özündən əmin.

 

–Puah!

 

–Uşaqlar, Mişel niyə gəlməyib bu gün?

 

–Qızı səhər duranda Mişelin çarpayıda can verdiyini görüb. Bu gün günəşi görə bilmədən öldü.

 

–Eh! Nə kefinizi pozursunuz, şənlənin. Bu gün bizə balina əti yedirdəcək Qabriel! - bunu deyən kimi qocalar yenə əylənib əvvəlki mənasız söhbətlərinə davam etdilər. Qabriel isə mətbəxə yollandı.

 

Bayaq kənara qoyduğu paketi yuxarı qaldırıb ağzını açaraq qarğanı tappıltı ilə stola çırpdı, qarğadan elə bil çox alçaq səsdə inilti çıxan kimi oldu. Qabriel fikir verməyib tavanı peçin üstünə yerləşdirərək altını yandırdı.

 

Fırlanıb qarğanı götürmək istəyəndə - bəli, onu tüklü-tüklü yemək fikrində idi - gördü stolda iki qara tükdən başqa heç nə yoxdur. Təzdən tavaya çevrilib, bir də geriyə döndü. Amma yox, bu hallüsinasiya deyildi, qarğa doğrudan ortalıqda yox idi.

 

Qabriel müdhiş məyusluq içərisində, dostlarına bunu necə açıqlayacağını bilmədən qonaq otağına yollanırdı ki, mətbəxdən çıxmamış qarğa zaldan uça-uça gəlib kişinin başının üstündən keçərək stola qondu.

 

–Bu nə qarğabazarıdı? Paketin içinə də soxmusunuz məni, baş-beynim xarab oldu! - deyə dilləndi qarğa qəzəbli şəkildə.

 

–Nə bazar, nə qarğa?! Sən axı öl…

 

–Ölü idim, indi diriyəm. Nə fərqi var? O alçaq böyük qarğa bütün ailəmi vurdu, utanmaz-utanmaz da bazarda satır hələ. Mən özümü ölü kimi aparıb sağ qaldım, ölsəm bundan yaxşı idi; qisasımı alacam amma! - qarğa qoca kişinin sözünü kəsib hayqırdı.

 

–Bəs mən nə bişirim dostlarıma? Məni gözləyirlər, - Qabriel kədərlənmişdi, - heç olmasa bir qanadını verə bilmərsən?

 

–Nağıl danışma mənə, sən qarşılığında bir barmağını verə bilərsən? - qarğa bunu demişdi ki, Qabriel başını aşağı salıb bikeflədi. Amma bir müddət sonra çətinliklə də olsa:

 

–Hə, verərəm, - dedi. Qarğa bu cavabı gözləmirdi, yenə də özünü itirməyib bıçağa tərəf uçdu. İkisi də sakit durmuşdular və Qabriel quşun dinməyinə ehtiyac duymadan bıçaqla barmağını kəsdi. O qədər sürətli baş vermişdi ki, ağrısı dəqiqələr sonra başlayacaqdı.

 

Qarğa elə bil udqundu, amma yenə də pərt halda gəlib kişinin qarşısına sərildi. Qanadını Qabriel araladı və parlayan tüklərinə, uzunluğuna heyran qaldı. Yubanmadan - quş qaçmasın deyə - başından yapışıb bıçaqla qanadın lap kökündən kəsdi. Qarğa bir az qaqqıldayandan sonra sakitləşib kənara keçdi. Kişinin gözü isə artıq əlindəki qana bələnmiş qanad və isti tavadan başqa bir şeyi görmür, bu yeməyi özü kimi qoca dostlarına daddırmaq, onların təriflərini eşitmək üçün səbirsizlənirdi.

 

Qabriel qanadı tavaya atandan sonra yenə quşun yoxa çıxdığının və digər otaqdan gələn səslərin tamamilə kəsildiyinin fərqinə vardı.

 

Kişi qonaq otağına üz tutdu; içəri keçməmiş ayağı qıpqırmızı, isti mayeyə bulandı. Qəribə şəkildə bunu hiss etməmişdi. Həmin anda da qarğa otaqdan çıxıb, ora-bura - divarlara dəyərək, tək qanadı ilə çırpınaraq bir təhər gəlib düz Qabrielin başına qondu. Əslinə qalsa buna tam olaraq “qonmaq” da demək olmazdı, bir növ yıxıldı. Kişi əli ilə itələmək istəyəndə qarğa düşüb üzündə oturaraq güclü və iti dimdiyini onun gözünə soxdu. Qoca ağrı içində bağıraraq qarğadan yapışsa da, dırnaqlarını üzünə yapışdıran quşu dartdıqca daha da böyük ağrı hissi ilə qarşılaşmalı olurdu. Qarğa dəfələrlə dimdiyini Qabrielin sağ gözünə soxduqdan sonra ağzını açıb gözü yerindən çıxararaq tolazladı; Qabriel ancaq bundan sonra rahatlayıb dırnaqlarını yumşaldan quşu əli ilə vurub yerə ata bildi. Dostlarından kömək umaraq zala daxil olanda sol gözü ilə gördüyü səhnə qarşısında dəhşətə düşən qoca səndələyərək geriyə addım atdı.

 

Hamı ölmüşdü, bir dostu da yaşamırdı artıq. Dəhşətamiz olan isə hamısının gözlərinin çıxardılmış olması idi, artıq şüşə kimi gözləri qaranlıq çuxurdan yanaqlara doğru çay kimi axan qan əvəzləmişdi.

 

Qarğa kiçik dəhlizdə, elə yerdəcə canını tapşırmışdı. Qabriel isə həyatına davam etdi, o hələ çox yaşayacaq, amma əsla qarğanın nə üçün onun gözünü yerindən çıxardığını öyrənə bilməyəcəkdi; Qabrieli də öldürmək istəyirdi, yoxsa kişinin o səhnəni görməyini istəmirdi? Amma bir şey məlum idi, qocalar evdə qarğabazarı qurduqları üçün onların səsini kəsmişdi.

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5