Məhəmmə D. Hüseynov. X dəyişəndir? h e k a y ə Hekayə

Məhəmmə D. Hüseynov. X dəyişəndir? h e k a y ə

Məhəmmə D. Hüseynov

 

X dəyişəndir?

 h e k a y ə

 

 

 Divara yapışmış ilbizləri öldürməyin!

  Hərəkət halındakı ilbizləri öldürməyin!

  Ümumiyyətlə ilbizləri öldürməyin!

 

     Bu insanlar necə də təkəbbürlü, necə də ağılsız varlıqlardı belə! İndi sizə nəzərən biz çox kiçik və yavaşıq deyə bizi əzmək, öldürmək haqqını kim verib siz insanlara? Siz bizi öldürərkən biz sizin həyatınızı ilbiz tarixinin şanlı səhifələrinə yazaraq ölümsüz edirik. Əgər divara yapışıb çanağımızın içinə girmişiksə bu o deməkdir ki yazı-pozu işləri ilə məşğuluq. Əgər hərəkət halındayıqsa yazdıqlarımızı əlyazmalar instituna aparırıq deməkdir. Buna görə deyirəm ki sizin hər öldürdüyünüz ilbizə görə başqa bir ilbizin dərs yükü artır. Bu gün.... Bu gün.... Çox təəssüflər olsun ki mənə dərs yükümün artdığı deyildi. İlbiz yoldaş İN və AL sizlərin yeni qurbanınız olub. Eh, o iki ilbiz yoldaş- Mən düşünürdüm ki  biz onlarla birgə ölənədək tarix yazacağıq. Amma artıq ayrı dünyaların ilbizləriyik. Əgər səni bezdirmirəmsə sənə AL və İN ilə "Üzümağac İlbiz Universitet"indəki ilk qrup işimizdən danışmaq istəyirəm.

   Qrupumuza Üç müşketyor adını düşünsək də sonradan ALİNDE adını verdiyimiz komandamızla qrup işi olaraq "X dəyişəndir?" Adlı mövzunu seçmişdik. Buradaki X isə siz etibarsız insanlar idiz. AL sizin dəyişmədiyinizə dair, İN isə sizin dəyişdiyinizə dair dəlillər söyləyəcək, sonda isə mən yekun qərarımızı bildirən fikirləri deyərək qrup işimizi sonlandıracaqdıq. Mən biraz tənbəl idim deyə bütün iş yükünü onlara həvalə etmişdim. Beləliklə AL həyatının bir hissəsinə şahid olduğu Fəridə adlı balaca qızdan, İN isə qoca qadından danışaraq fikirlərini əsaslandıracaq, mən isə Ginger adlı pişikdən bir iki kəlimə deyib fikirlərimizi yekunlaşdıracaqdıq. Lakin gedişat heç də gözlədiyimiz kimi olmadı və qrupla iş zamanı bir çox problemlə qarşılaşdıq. Uzunçuluq olmasın deyə mən bu problemləri sadalamaq əvəzinə onları necə həll etdiyimizi deyim. Mən fikir irəli sürdüm ki gəlin Fəridə və qoca qadına əsasən söyləcəklərimizi onların dilindən, hadisələrə fərqli aspektdən yanaşaraq, onları hekayələşdirməklə yazıb danışaq, çıxış edək. Hələ yazı işinə başlamazdan qabaq özümüzə xas tərzdə iş ərsəyə gətirəcəyimizə görə biz çox həyəcanlıydıq.

 

İlbiz adı AL.

Mövzu "X dəyişəndir?" 1.1 (İlan və cücə)

 

Hər şey bir göz qırpımında baş vermişdi. Güllərin arasından çıxan ilan həyətdə oynayan Fəridənin üzərinə atılmış, onu ayağından sancmışdı. Qızının səsini eşidən ata ilanı görcək tez torpağa sancılmış yaba'nı qavrayaraq ilanın üzərinə qaçıb onu öldürmüşdü. Qan-tər içində Fəridəni maşına mindirən ata onu dərhal xəstəxanaya çatdırmışdı.

   Artıq bir saat keçdikdən sonra hadisənin bütün hiss-həyəcanı keçib getmişdi. Fəridə xəstəxanadakı çarpayıda uzanaraq ailəsinin ilan haqqındaki söhbətinə qulaq asırdı. Atası həyətdə iş görərkən yaba'nı aparıb yerinə qoymamağını işarə edərək bəxtlərinin gətirdiyini və ilanı həmin yaba ilə necə öldürdüyünü təkrarbatəkrar danışır, qürrələnirdi.

***

   Təsəvvür edin vaxt keçdikcə qaranlıq otağınıza sığışmırsız və sonda təngə gəlib dimdiyinizlə divarı dağıdıb işığa çıxırsız. Heç kim sizə afərin demir, qaranlıq yerdə yaşamaq necə idi deyə soruşmur- əvəzində isə sizə "Bioloji zibil, gübrə, heyvan yemi" deyərək ölüm fərmanınızın damğasını vurur.

   Deyəsən "Ana" adlandırılan varlığın çox uzaqlardan naləsi eşidilir "Yooxxx, heç olmaya bu səfər qoyun yaşasınlar. Onların tək günahı erkək cücə olaraq doğulmaqdır". Bu varlığın sözlərini diqqətə almayan masqalı div cücələr(Yəqin böyük dimdiklərini gizləmək üçün masqa taxırlar) məni ayağımdan tutaraq soyuq dəmir halqanın içinə atdılar. Dörd bir yanım mənim kimi erkək cücələrdən ibarət idi və heç birimiz nə baş verdiyini anlaya bilmirdik. Sürətlə fırlanan dəmir halqanın alt tərəfi açıldı və biz tək-tək yerə, hərəkət edən başqa bir soyuq dəmirin üzərinə düşməyə başladıq. Hərəkət halındakı bu dəmir isə bizi qışqırmaqda olan başqa cücələrin yanına aparırdı. Çox keçmədi ki nə üçün digər cücələrin qışqırışdığını anladım. Yolun sonunda başımızı bədənimizdən ayıraraq bizi tikə-tikə edən, dişləri iti metal canavar bizi gözləyirdi. İnstinktiv olaraq mən "Anaaa" deyə qışqırmağa başladım. Digər cücələr də mənim kimi "Ana" adlı varlığı səslədi.

****

  Bu gün məktəbdə sonuncu dərs olan riyaziyyat dərsinə girməyib atamın fermasına gedəcəyəm. Bezmişəm "X dəyişəndir?" tipli suallardan. Həm sizə bir sirr verim. Mən artıq heyvanlarla danışa bilirəm. Otağımda, yatağımın altında gizlənən yaralı ilan dedi ki mənə bu gücü o bəxş edib. O ilanların şəhzadəsidir deyə çox uzundur və dişləri var. Məni də valideynlərimin sözünə qulaq asdığıma görə mükafatlandırmaq, heyvanların dilini hədiyyə etmək üçün dişləyibmiş. Heyif ki, atam yanlış anlayaraq az qala onu öldürürdü. Düzü mən də birinci elə bilmişdim ki o digər ilanlar kimi pis ilandır. Amma o fərqlidir. O insanları yalnız heyvanların dilini bəxş etmək üçün dişləyir.

   Biz xəstəxanaya getdikdən sonra yaba torpaqdan aralanıb şəhzadə qarışıq havaya qalxıb. Şəhzadə ağrı-acı içində özünü yavaşca yaba'nın baş hissəsindən aralayaraq torpağa düşüb. Anam qorxu içində bizlə birgə xəstəxanaya gələrkən qapını örtməyi unutduğundan Şəhzadə sürünərək mənim yatağımın altına kimi gəlib. İndi mən onun yaralarını sarıyır, ona qulluq edirəm. O isə bunun qarşılığında atama ilan krallığında heç bir cəza verməyəcəyinə dair söz verib. İndi isə o dərin yuxudadır. Yatmazdan əvvəl mənə dedi ki, artıq dəyişəcək. Biz insanlara heyvanların dilini başa düşmə gücünü bizi dişləmədən- başqa cür verəcək.

  Sabahsı gün evdən çıxıb məktəbə gedərkən küçə itləri ilə quşlarla və pişiklərlə danışmağa çalışdım amma danışa bilmədim. Sonra onları dinləməyə çalışdım amma bu da olmadı. Sadəcə bir pişiyi anlaya və onunla danışa bilirdim. O isə mənə kobudca "Get başımdan aşağı dərəcəli yaşam formu" deyərək qovdu. Kefim pozulmuş halda məktəbə çatdım və ağlıma fikir gəldi. Son dərsə girməyib atamın yanına getmək.

  Atam bu fermanı yenicə satın aldığından indiyədək gəzib, görmə imkanım olmamışdı. Məktəbdən çıxıb fermaya gedəndə atam mənə  bir yerdən başqa hər yeri gəzdirdi. Bu böyük qəfəslərdə göyərçinlər, bu böyük "setka"larda toyuqlar, o duman çıxan yerdə də yumurtalar saxlanılır.... Bu tərəfdəki böyük yer boyunca isə cücələr saxlanılıb böyüdülür. Atam sadəcə qara qapını və onun arxasındaki yeri aparıb göstərmədi. Elə həmin yerdən mən birinin var gücü ilə "Ana" deyə qışqırdığını eşitdim. Atama sarı dönüb səs gələn tərəfi işarə edərək "Bəs orada nə var?" Deyə soruşdum. Atam isə biraz duruxsunub "Qızım, orada biz lazımsız şeyləri üyüdüb gübrə və yem hazırlayırıq" dedi. Mən həmin qapıya sarı gedib oranı da görmək istədiyimi dedim. Atam naəlac şəkildə mənimlə birgə qapıdan içəri daxil oldu və mən gözlərimə inana bilmədim. Balaca, şirin cücələr adını bilmədiyim aparata doğru sıra halında gedib üyüdülürdü. Onlar o qədər kiçik idi ki heç qan gölü də yarana bilmirdi. Lazımsız şey deyərkən bu cücələri nəzərdə tuturdun? Deyə atamdan soruşdum. Atam isə əsəbi halda əl-qolunu sallayıb qışqıraraq "Bunlar erkək cücələrdir.", "Yumurta vermirlər", "Gec böyüyürlər", "Yem xərcləri var", "Biznesə ziyanları faydalarından çoxdur" kimi bəhanələr dedi. Bu zaman mən yenidən "Anaaa" deyə qışqıran səs eşitdim. Bu həmin aparatın içindəki cücələrdən biri idi. Tez cücələrə tərəf qaçdım ki onları xilas edim. Atam isə mənim aparata doğru qaçdığımı görüb əsəbi halda işçilərə aparatı saxlamalarını işarə elədi. Yəqin cücələr kimi mənim lazımsız əlim də gübrə ola bilər deyə qorxmuşdu. Cücələrdən birini bağrıma basıb qorxma, sən onlar kimi ölməyəcəksən dedim. O isə mənə baxaraq "Anaa, anaa gələcəyini bilirdim deyib kiçik qanadlarını sağa-sola yellədi". Atam məndən dərhal cücəni geri aparata qoymağımı tələb etdi və hər il altı milyarddan çox erkək cücənin belə öldüyünü, bunun normal olduğunu və ha toyuqkən ha da cücəykən bu quşların ölməyinin heç bir fərqinin olmadığını dedi. Mən isə ağlamağa başladım və özümü müdafiə edəcək söz tapa bilmədim. Tək deyə bildiyim cücəni evə aparım oldu. Atam əlini çiynimə atıb məni qapıdan çölə çıxartdı və cücənin mənimlə qalmağına razılıq verdi. Digər cücələrin üyüdülməsinə mane ola bilmədim deyə qucaqladığım cücə ilə birgə evə gedənədək ağlamağa davam etdim... Deyəsən bu mənim fermaya ilk və son səfərim oldu.

****

   Artıq Fəridənin otağındakı dostları çoxalırdı. Yatağının altındakı yaralı ilan və qutudan hazırladığı evciyin içindəki erkək cücə. Hələ bu erkək cücəyə ad da qoymuşdu- Tofiq. Telefonda cip-cip cücələrim mahnısını qoyan Fəridə həm özü oxuyur, həm də sözləri Tofiqə öyrədirdi. Şəhzadə isə bu anlarda yatağın altında gözucu mahnı oxuyan Fəridə və cücəyə baxır amma çölə çıxıb özünü Tofiqə göstərmirdi. O sadəcə Fəridəyə səslənərək acdığını demişdi. Fəridə isə soyuducudan kilkə konservi gətirib vermişdi ki, Şəhzadə yesin. Üz-gözünü turşudan Şəhzadə konservanın ətrafında sürünərək dəfələrlə fırlansa də heç nə demədən kilkəylə birgə yatağın dibinə doğru çəkilmişdi.

  Hava tər-təmiz idi. Sanki buludlar Günəşə olan hörmətlərindən kənara çəkilərək bütün səhnəni ona həvalə etmişdilər. Fəridə də isti, təmiz havanı içinə çəkmək üçün pəncərəni açmışdı. Artıq bu gün onun dostları ilə birgə keçirdiyi səkkizinci günü idi. Məktəbə gedib gəlir, qalan vaxtını isə ailəsindən çox heyvan dostları ilə keçirirdi. O həmişə bu rejiminə riayət edirdi. Gah Tofiqlə gah Şəhzadə ilə onların dilində söhbət edir, Tofiqlə Cücələrim mahnısını oxuyub rəqs edir, Şəhzadənin yeni parlaq rəngli dərisini sığallayıb ona onun həqiqətən dəyişdiyini deyirdi. Tofiq Şəhzadəni hər dəfə görəndə qorxub dəli olurdu. Onun sözlərinə görə Şəhzadənin gözlərinə baxmaq qaranlıq otağında yaşadığı vaxtlar kimi hiss etdirirmiş. Fəridə isə hər dəfə böyük şövqlə onun dəyişdiyini artıq əvvəlki kimi canlıları dişləmədiyini, əvvəl dişlədiyi vaxt da onlara xüsusi güc bəxş etməkdən savayı bir arzusu olmadığını deyirdi. Şəhzadə dilini çölə çıxarıb başını yelləyərək qızın sözlərini təsdiq edirdi. Yatağın altından tam çölə çıxan Şəhzadə işıqda öz bədəninə baxaraq sağaldığı qənaətinə gəldi. Sonra qıvrılaraq Fəridədən xahiş etdi ki Günəşi hiss edə bilməsi üçün onu da Tofiqin yanına pəncərənin önünə qoysun. Düşünmədən Fəridə Şəhzadəni götürüb Tofiqin yanına qoydu. Sanki taleyini bilən Tofiqin rəngi beş qat daha saraldı. Şəhzadə birinci Fəridəni sancmaq istədi amma boyu çatmadı. İlanın gözlənilməz hərəkətinə qarşı qışqıraraq arxaya atılan Fəridə gözləri ilə Şəhzadənin Tofiqi bir dəfəyə udmasına şahid oldu. Cücəni ağzına atdıqdan sonra udqunan ilan arxasına baxmadan pəncərədən özünü həyətə atdı və güllərin arasında gözdən itdi.

 

İlbiz adı İN

Mövzu "X dəyişəndir?" 1.2(Tırtıl və Petuniya)

 

    Kəpənək sürfəsi- tırtılla heç dostluq etmək şansınız olub? Əgər olmayıbsa heç də təəssüflənməyin. İndi sizə həm özüm haqda həm də o Çange adlı tırtıl haqda danışacağam. Mən Cənubi Amerikada torpağa göz açmış sonra da  çooox uzaqda yaşayan qoca qadına satılmış Petuniya adlı gözəl bir çiçəyəm. İnsanlar mənim sayəmdə evlərini, balkonlarını daha gözəl edirlər. Əgər eviniz çirkindirsə tək etməli olduğunuz şey çiçək mağazasına gedərək bir neçə dibçək gülü(Məni, yəni Petuniya istədiyinizi vurğulayın. Yoxsa bəzən özlərinə satıcı deyən insanlar məndən daha az gözəl dibçək güllərini sizə sata bilirlər) almaqdır. Məni alan qoca qadın çox qayğıkeş biri idi. Məni saatlarca günəşlənə biləcəyim yerə qoyur, hər susadığımda gəlib su verir və bir-bir bütün çiçək və yarpaqlarıma qulluq edirdi. Bir gün yenə balkonda günəşlənirdim ki başımın üzərindən boz-qəhvəyi rəngdə sərçə uçub keçdi. Yəqin həyətdə raqatka ilə oynayan uşaqlar da mənim kimi sərçəni görmüşdü ki onu daş-qalaq etməyə başladılar. Daşlardan ən kiçiyi gedib sərçənin dimdiyinə tuş gəldi və sərçə  ağzında tutduğu qaraltı ilə birgə gəlib düşdü düz bizim balkona. Çətinliklə, böyük səy göstərib ayağa qalxan sərçə bir neçə dəfə başını silkələyib şok içində elə sürətlə uçub getdi ki heç ağzından düşən şey də yadına düşmədi. Sizə danışdığım Çange adlı tırtılla mən belə tanış oldum. O sərçənin ağzından balkona düşdüyü vaxt səssizcə sərçənin uçub getməsini gözləmiş, sərçə uçub getdikdən sonra isə mənə baxaraq "Sən nə gözəl görünürsən belə" deyərək adımı soruşmuşdu. Mən isə həmişəki kimi, özümə xas təvazökarlığa yaraşan bir şəkildə adımın Petuniya olduğunu və bütün həyatımı danışmışdım. Sonra da ondan nə olduğunu soruşmuşdum. Çevik hərəkətlə balkonun dörd bir yanında fırlanan tırtıl adının Çange olduğunu amma adətən insanların ona kəpənək sürfəsi və ya tırtıl dediyini söyləmişdi. Mən ona zadəganlara xas incəlik göstərərək dostluq təklif etdim. O isə kiçik uşaq kimi idi. Mənə qulaq asmadı və balkonda qıvraq hərəkətlərinə davam etdi. Hətta qoca nənənin ovuc içi güzgüsünü yerə atıb sındırdı. Başda onun çıxardığı qəribə səsləri anlamırdım. Sonra isə diqqətlə ona qulaq verib nə dediyini təxmini başa düşdüm. Onun tək söylədiyi Acam, acam, acam... Yemək, yemək, yemək... Kəpənək, kəpənək, kəpənək kimi sözlər idi. Mən ösqürüb səsimi daha da nəvazişli etdim və "Çange, biz dost ola bilərik. Gördüyün kimi balkondakı məndən savayı digər çiçəklər ya laldı ya da kar. Danışa bilən ikimiz varıq elə. Biz dost olsaq birgə böyümək şansımız da olar." Bu vaxt Çange sürətlə hərəkət etməyi dayandırıb balkonun ortasında dayandı. Mənə baxaraq "Dost olmaq... Yox, yox digər söz... Böyümək, böyümək, öyümək... Yümək... Yemək. Hə, hə yemək, yemək, yemək" dedi və mənə doğru gəlməyə başladı. Bundan sonrasını danışmaq mənimçün çox çətindir. O mənə hücum çəkdi. Ləçəklərimi gəmirib saplaqlarımı qopardı. Yarpaqlarımı deşik-deşik edib bəzilərini bütöv uddu. Mən ona dayanmasını söyləsəm də dayanmadı və ən son tumurcuqlarımı yeyərək körpə uşaqlarımı öldürdü. Mən sağa-sola sallanır, zəif qollarımla onu itələyib özündən kənara atmaq istəyirdim amma bacarmırdım...

   O gün mən özümə söz verdim ki heç kimə güvənməyəcək, heç kimlə dostluq etməyəcəm. Nə qədər nəvazişlə yaxınlaşsam da sonda seçdiyim dostlar mənə zərər verir. Mən Çangenin hücumuna məruz qalıb da ölümün sərhədinə çatanda yaxşı ki qoca qadın köməyimə çatdı. Balkona mənə su verməyə gələn qadın pozulmuş estetik görünüşümü, bərbad halımı görüb dəhşətə gəldi. Dərhal üzərimdə atılıb düşən Çangeni əlinə götürüb var gücü ilə balkondan uzağa tulladı. Çange göydə süzülərkən belə "Doymadımmm" deyə qışqırırdı. Qoca qadın sağ olsun bu pis hadisədən sonra daim mənə dəstək oldu. Onun sayəsində bütün bu çətin günləri unutdum, yeni körpələr böyütdüm və görünən yaralarımı sağaltdım. Amma görünməyən yaralarım- biri də dost edinmək... Bunu heç vaxt sağalda bilmədim. Balkona yeni danışa və eşidə bilən dibçək gülləri, kaktuslər və fərqli bir çox bitki gəlsə də mən onlarla dostluq etməyə yaxın durmadım. Sonda onlar da mənimlə dostluq etmək fikrindən daşındılar və öz aralarında əylənməyə davam etdilər. Mən isə onlara kənardan baxaraq özümü təsəlli edirdim ki, onlar da Çange kimidir. Geci tezi var nə də olsa bu işlər belədir!

   Artıq körpələrimi böyüdüb başqa dibçəklərə köçürtmüşdüm. Qoca nənə də vəfat etmiş bizə də onun nəvəsi baxar olmuşdu. Evimizi dəyişmişdik və bu yeni evimizin iki balkonu vardı. Mən və oğullarım bir balkonda, qızlarım isə digər tərəfdəki balkonda idilər. Onların hər biri həyatımdakı tək uşaqlarım və tək dostlarım idilər. Düzü, onlar olmasa idi necə yaşayardım bilmirəm. Nəysə indi əsas şeyi deyim sizə. Deməli, günlərin bir günü qızım mənə səsləndi ki bəs "Ay ana, bir dostun gəlib səni axtarır". Mən çox təəccübləndim. Axı mənim indiyədək dostum olmamışdı məlum Çange faciəsinə görə. Mən bunları düşünərkən aramla əsən meh üzümü oxşadı. Başımı qaldırıb meh gələn tərəfə, yuxarı baxdıqda isə yekə bir kəpənək gördüm. O ehtiyatla məndən biraz uzaqa, balkonun küncünə qonub "Salam Petuniya" dedi. Mən onu tanımışdım. O Çange idi. Onu tanıyan kimi səsimi başıma atıb tez buradan rədd olub getməsini, məni narahat etməməsini dedim. Yenidən balkondan havaya qalxan Çange "Bağışla məni. O vaxtı... Bilmirəm... Fikirlərimi sözlərlə ifadə etmək mənimçün çətindir. Mən sənin kimi zadəgan deyiləm. Sadəcə onu demək istəyirəm ki mən dəyişdim. Və bunu demək üçün səni uzun müddət axtardım. Artıq nəyinki tumurcuq heç gül və yarpaq da yemirəm. Mən pupa ikən düşünməyə çox vaxtım oldu. Səhv etdiyimi anladım və özümə söz verdim ki pupadan çıxdıqdan sonra ölənədək yemək orucu tutacağam. Sadəcə və sadəcə nektarla qidalanacaq, yediyim körpələrə görə ölənədək yeni körpələrin yaranmasına tozlanma ilə vasitəçi olacağam". Mən onun uzun-uzadı danışdıqlarını dinlədim və bayaq dediklərimi təkrarladım. "Xahiş edirəm bir də məni narahat etmə, sağ ol." Çangenin üzündə heç bir ifadə yox idi. O səssizcə uçub getdi və bir daha onu görmədim. Sabahsı gün Qoca qadının nəvəsi mənə su verməyə gələndə telefonunda kəpənəklər haqqında danışılırdı. Orada dediklərinə görə bəzi kəpənəklərin ömrü bir gün olurmuş.

 

İlbiz adı DE

Mövzu "X dəyişəndir?" 1.3(Pişik Ginger)

 

   Biz tələbə olduğumuzdan və İlbiz cəmiyyəti hər tələbəyə büdcə ayırmadığından əfsuslar olsun ki alman pişiyi Gingeri bura dəvət edə bilmədim. O pişiyin bir neçə ilə yüz yaşı tamam olacaq. Deyəsən bu onu yaşayan ən qoca pişik ünvanının sahibi edir. Gingerin qəribə həyatı olub. O hələ çox kiçikkən Schrödinger adlı alim tərəfindən sahiblənilib. Bu alim eksperimentləri zamanı ondan istifadə edib. Ginger'i qapalı bir qutunun içinə qoyub. Qutuda radioaktiv maddə, Geiger sayğacı, siyanid ampulası və çəkic də olub. Əgər radioaktiv maddə dağılarsa, Geiger sayğacı bunu aşkar edər və çəkic siyanid ampulasını qırar. Nəticədə isə Ginger ölər. Amma əgər maddə dağılmasa, Ginger sağ qalar. Kvant mexanikasına görə, dağılma ehtimalı 50%-dir və bu hadisə müşahidə olunana qədər həm baş vermiş, həm də baş verməmiş sayılır. Yəni, Ginger müşahidə olunana qədər həm diri, həm də ölü vəziyyətdə – "üst-üstə düşmə halında" – olur. Bu paradoks kvant nəzəriyyəsinin qeyri-intuitivliyini göstərmək üçün istifadə olunsa da indi mövzumuz kvant nəzəriyyəsi yox insanların dəyişib dəyişməməkləri ilə bağlıdır. Biz qrup işi vaxtı bu mövzunu öz aramızda çox düşündük, çox müzakirə və mübahisə etdik. Eyni tırtılın pupa mərhələsində düşündüyü kimi. Sonda qərara gəldik ki, dəyişən zaman, mühit, emosiyalar və edilən seçimlər bəzi insanların dəyişməsinə gətirib çıxara bilər. Həmçini bəzi insanlar da ilbiz AL'ın bəhs etdiyi ilan kimi sadəcə masqalanar, dərisini dəyişər lakin xislətini dəyişməz. Bəlkə də dəyişə bilməz. Kim bilə bilər ki?! Qrup işimizin yekun nəticəsi olaraq biz X dəyişəndir? Sualına cavab olaraq demək istəyirik ki, cavab Schrodingerin pişiyi Gingerdir.

Qiymət 0/5 (0%) (0 səs)
Məhəmmə D. Hüseynov

 

X dəyişəndir?

 h e k">

Digər xəbərlər

Yeddi Samuray

Nasır Mənzuri Bakıda

Günel Şamilqızı. Şeirlər.

YENİ SƏSLƏR: Səkinə Qərib

Azərbaycanda təşəbbüs qaldırmaq

Şərhlər