Paytaxtımızın ən nümunəvi sakini

  Məsələ belə baş verir. Dənizkənarı parkda AYO-nun görüşü keçirilir və bura AYO-çular və təşkilatla tanış olmaq istəyən bir-neçə təşkilatdankənar insanlar da dəvət edilir.

  Görüş maraqlı söhbətlərlə davam edərkən Namiq Hüseynliyə zəng gəlir. Namiq telefonu götürür, zəng edən AYO ilə tanış olmaq istəyən gənc şair Ömər Xəyyamdır.

  Az sonra Ömərin yanında “dostumuz” Kəramət Böyükçöl də görünür. Ömər Çöllə sağollaşır və bizim stolumuza yaxınlaşır. Məsələ bu qədər sadə.

  Ardından səhəri gün keçmiş iş yerim olan 1937.az ədəbi-mədəni portalı açıram və Böyükçöl dostumuzun “AYO-nun gülməli günü” adlı bir yazısı diqqətimi cəlb edir.

  Doğumundan əvvəlki söhbətlərlə başlayıb Murad Köhnəqalanın həyatından epizodla davam edən yazı sonra hansısa bir yazıçıya Anar “müəllim”in etdiyi yaxşılığı yadımıza salır.

  Vallah, mən Anar müəllimin yerində olsaydım, bu şanlı cümlələrdən, təriflərdən sonra Böyükçölü yanıma çağırıb “itaparan” təqaüddən-zaddan verərdim ona.

  Sonradan yazar dostumuz da ima edir ki, AYO-ya indi yığılanlar nə zamansa Anar müəllimin yanında əzilib-büzüləcəklər.

Mən hazırda AYO-da kiminsə qabağında əzilib-büzüləcək bir adam görmürəm. Hər halda bü gün AYO-da olanlar azdan-çoxdan özlərini sübut edə biliblər.

  Məsəl üçün şəxsi münasibətlərim qaydasında olmayan Kamran Su-nun “status yaradıcılığı” Böyükçölün jurnalist etikasından kənar müsahibələri, 16-17 yaşlı ergən uşaqların sevgi əhvəlatları ilə dolu köşələrindən min dəfə dəyərlidir.

  Və yaxud AYO-çu Mirmehdinin kiçik həcmli “Görüş”-ü, ümumiyyətlə, Böyükçölün bütün yaradıcılığından üstündür.

Əslində, Anarın “böyük əzəməti” altında əzilib-büzülərək AYO-ya yazı həsr edən Böyükçöllə mənim  tanışlığım bir-neçə il öncəyə gedib çıxır.

  İllər öncə dahi Şimali Koreya lideri Kim Jong İl-in ölüm xəbəri gələndə hamımız çox sarsılmışdıq. Ardından isə Koreyada matəm elan edildi və hadisələr daha da absurdlaşdı. Bir gün evdə boş oturarkən Koreyalı paytaxt sakinlərini bizim şəhərimizin paytaxt sakinləri ilə müqayisə etmək fikri ağlıma gəldi.

  AZTV-nin arxivində eşələnərkən qarşıma Kəramət Nəcəfov çıxdı. Paytaxt sakini kimi müsahibə verən Nəcəfovu da o videoya qataraq maraqlı bir iş ortalığa çıxartdım. Özüm öz işimi tərifləmirəm, videoya baxan hər kəs çox bəyəndiyini deyir.

  Montaj işlərini bitirərək videonu Youtube portalına yüklədim. Video ətrafındakı ajiotajın fonunda bir-neçə dostdan Böyükçölün yaman mütəəsir olduğu xəbəri gəldi və videonu silmək təklifi, hətta təhdidi də edildi şəxsimə qarşı.

  Nəsə, sözü uzatmadan deyim ki, videonu silmədim və bir gün dostlarla Şirzadın kafesində nahar edərkən yoldaşlarımdan biri yandakı stolda oturanı - paytaxt sakini Kəramət Nəcəfovu mənə göstərdi. Qıraqdan baxdım və düşündüm ki, bu adamdan nə yazıçı, nə də paytaxt sakini çıxar. Çünki “nə isə” olmaq istəyən adam istədiyinə səmimi şəkildə inanmalıdır. Yoxsa müsahibəsində kimlərinsə hansısa hərəkətini tənqid edib sonra gedib özü eynisini etməz. Yaxud ağlına və ağzına gələnləri mətn halına salıb, camaata yazı adıyla sırımaz.

  Və yaxud da bütün yazdıqlarının altına öz imzasını qoyar, daha “əjdaha orhunbey” tipli saxta imza yaratmaz.

PS. Sonda qeyd edim ki, Böyükçöl yazısında içi mən qarışıq bir-neçə nəfəri “ədəbi dəyər”lərdən bixəbər adlandırıb. Başqalarını bilmirəm, ancaq mən bu yerdə Qəşəm oğlu Kəramət Nəcəfovla razılaşıram. Onun “ədəbi dəyər”ini və “ədəbi dəyər verdikləri”ni mən ədəbi dəyər kimi qəbul etmirəm, edə də bilmirəm, heç vaxt da etməyəcəm. Nə vaxtsa kimisə Kəraməttək tərifləyən yazımı görsəniz, bu yazımı xatırladarsınız.

PSS. Kəramətin “Ədəbi Azadlıq” yarışmasına təqdim etdiyi hekayəni oxuyanda düşünmüşdüm ki, insan düşündüklərini yazarkən səmimi olur. Ancaq o hekayədə deputat qarşısında əzilib-büzülən oğlanın yerinə Kəraməti qoyub düşünəndə fikirləşmişdim ki, bu qədər səviyyəsizlik etməz. Ancaq “AYO-nun gülməli günü” yazısında Anara ithafən yazılan cümlələrdən sonra qərara gəldim ki, Böyükçöl deputat qarşısında əzilib-büzülər, lap o yana da keçər...

Sözardı.

Bilirəm ki, ona cavab verərək “mətn”inin oxunmasına yardım etmiş oluram, ona görə də bir daha Qəşəm oğlu Kəramətin bu tipli sayıqlamalarına heç bir halda cavab verməyəcəm.

 Etibar Salmanlı  

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5