Nərmin Kamal

 

Y e n i   ş e i r l ə r 

 

 

 

 

 

ALAQ OTU

 

Alaq otuna nə oldu,

gül açdı birdən-birə

bu gecə nə oldu ki,

yoxdu dünən gecə?!

 

Gül açdı. Mən də onunla eyni evdə,

Eyni pəncərədən baxdım illərlə,

Su içdim, su içdim, su içdim,

Mənə niyə olmadı ona olan?!

 

 

DUMAN

 

Keçmişə yol aldım, gördüm duman,

buludlar yerə enir,

çaşıb yerə enirdi buludlar

 

Burda bir ağac vardı, yəqin budur – deyib

durdum ağacla yanbayan

Beşmi dəqiqə keçdi, onmu,

bir kişi tərpəndi ağac sandığım yandan,

üç addım atdı, dumanda batdı.

 

Bir kişi keçirdi bu vaxt,

gördü havada asılmış iki par-par sırğa

ağacdan alma dərən tək dərdi sırğalarımı

Saqqalı vardı, üzü yox,

kimdi, kimlərdəndi,

bilmədim.

 

Sən də gəldin,

göz-gözü görmürdü, bilmədin,

vurub keçdin üstümdən,

tələsirdin, “bağışla” da demədin.

 

Tələsdim mən də, yürüdüm maşın dolu yola

“Bu yolda keçid vardı, yəqin hələ də var,” – dedim,

Bilmədim, bilmədim.

 

 

 

QOCALIQ

 

Anamın canına oğru evə girən kimi girdi qocalıq,

Asta-asta, yoxlaya-yoxlaya.

Əvvəl sayğaca baxdı, sonra qapıya daş atdı,

Gördü bilmədik. Baxdı budamır ağaclarını,

Baxdı silmir pəncərəsini.

Bir axşam döydü, bir səhər zəngi basdı,

Gördü yox, eşitmir.

 

Əvvəl bir ayağın qoydu içəri,

Anam görmədi,

Asta-asta, yoxlaya-yoxlaya girdi bədəninə qocalıq.

 

Girmədi çırağı yanan, qəhqəhəli evlərə,

Hər gün hər nöqtəsi yoxlanan evlərə

Qorxdu zərrəbinlə dövrə vuran mühafizədən

 

Orda da gözü vardı, amma bizə gəldi hələ ki,

gəldi, getdi,

gəldi, getdi

 

Uşaq deyil, səs salmadı, kürəyinə şələyib

hamısın birdən aparmadı. Az-az işıq, su, ət apardı,

Daşıdı, daşıdı, daşıdı, daşıdı

 

Əl izləri qaldı hər gəlişindən

Xəfif oldu, görmədik,

sakit oldu, bilmədik.

 

Gördük onda ki, çoxalıb izlər

Nə polis tapar apardıqların, nə həkim

O onları çoxdan aparıb, satıb, sovurub.

 

Sandıq bu il gəlib, sandıq təzə gəlib qocalıq

Halbuki o çoxdan gəlirdi

Lap çoxdan.

 

 

 

İKİ NƏNƏ

 

Nənəm qollarını darvaza kimi açıb qucardı bizi,

döşləri - həyətdəki qaranlıq quyunun

üstündə sallanan iki köhnə vedrə kimi,

fərqlənməzdi yay geyimiylə qış geyimi, -

yayda qat-qat, qışda qat-qat, yayda güllü, qışda güllü

on uşaq gizlənərdi ətəklər arasında

heç birinin yerini deməzdi bir-birinə

 

Mən qocalanda olmayacaq elə,

boz şalvarlı sısqa bir qarı olacam

nəvələr deyəcək: “ana,

darıxırıq, evə havaxt gedəcəyik?”

 

 

ÖLÜM

 

Anası öləndən sonra anam bir kitab aldı:

“Ölümdən SONRA həyat varmı?”

 

Gecələr onu oxuyardı,

Səmaya baxıb ovunardı

 

Böyüdüm bir kitab yazdım mən də:

“Ölümdən ƏVVƏL həyat varmı?”

 

Oxudu onu da. Anam da, adamlar da.

Nə səmaya baxdılar, nə də ovundular

 

 

HƏDİYYƏ

 

Özündən demək olmasın,

Həmişə hədiyyəli olmuşam sevgililərimə qarşı

 

Adgünlərində sevdiyim ətirdən almışam onlara,

Yeni ildə onların sevdiyindən.

 

Siqaret çəkənlərinə siqaret, siqar çəkənlərinə siqar almışam,

şokolad almışam valentin günlərində

 

Elə olub gözləməmişəm bayram olsun, seyran olsun,

ölkədən çıxıb qayıtdımmı,

əlimdə köynək olub dəniz rəngində,

konyak olub, kitab olub.  

 

Baxmamışam nə deyər anaları, bacıları,

Baxmamışam nə fikirləşərlər haqqımda, -

Mən elə sevgili olmuşam.

 

İndi ev qadınıyam, heç yana çıxmıram,

Daha sevgidən, sevgilərdən ötrü yanmıram,

Amma hərdən, beyindi, düşünür öz adətiylə

İndi bu an bu dəqiqə

Sevgiliyə nə verərdim hədiyyə?

Bir şüşə mürəbbə

Alça tutması,

Ev kompotu

 

 

 Portağal

 

Qarabağa hərə bir şey göndərəndə

anam göndərdi bir yeşik portağal,

şirin-şirin, sulu-sulu, iri-iri

portağallarla dolu bir yeşik.

 

Əsgərlər portağal soydular o gün,

portağal sıçradı topa,

tüfəngə, müharibəyə

yetmiş doqquzda necə olmuşdusa, elə.

 

mənim anam olmazdan qabaq da

bir yeşik portağal yollamışdı Rusiyaya

mənim atam olmazdan qabaq

rus əsgərlər arasında farağat durmuş atama

 

Əsgər əlləri portağal soymuşdu o gün

portağal sıçramışdı Komidə də tüfəngə

narıncı fəvvarə vurmuşdu orağa, çəkicə

çünki portağal onda da – portağaldı!

 

baxanda o portağala bilinmirdi hələ yoxam

baxanda o əsgərə bilinmirdi atam olacaq

baxanda heç deməzdin

Qarabağa da portağal göndərəcək o qadın.

 

 

 

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5