13 Şəhərivr\ 94 Təbriz /Nigar Xiavi
Üzüquylu ölən körpəyə
Açıq Məktub

Darıxma anasının balası!
Tezliklə özümüzü yetirdik başıvın üstə və son model Ayfonlarımızla şəkil çəkdik ölümünün bütün yönlərindən
Çünkü biz onları bir-birimizə şişə-şişə göstərmək istirik
Çünkü biz necə də yaman çox mehribanıq
Çünkü biz sənin üzüquylu ölümünün sahilindəki köpüklərdən daha çox köpüyük
Böyük ehtimalla hamımız, hamımız səni oxşayacayıq acı şeirlərimizdə
Qara rəsimlər çəkəcəyik, çünkü biz dəryaların dibindəki amiblərdən də ağıllyıq hətta
Qoy səninlə dərdləşim anasının ürəyiınin bəndi!
Sən ölümün caynaqları ilə tək canına yaxalaşanda, özünə uşaqyanı cənazə törəni tutanda
Demokrası cənablarının yuxusu əsla gözlərindən qaçmadı
Sənin üzüquylu cənazəni min inçlik LED televizyonlarında seyər edəndə
Bəşər haqlarının heç birisi özünü ayaqlanmış sanmadı
Qurban olum sənin o umud bəsləyən ayaqlarındaki başmaqlarına, dalğalarla dost olan başmaqlarına
Biz necə də dızıq necə də yekə bəşər haqlarımışık
Necə də heyvərə demokrasımışık
Necə də mədəniyətli, sosyetə mehriban, bombalı köpüklərmişik biz
Görürsənmi konfrans mizlərinin ortasında köynəyivin alqırmızılığı nə parıldayır?
Görürsən şeyəxlər, foqullular, əmmaməlilər, əmirlər, dəmirlər şirin yuxunun arxayınlığına necə də tülkü-tülkü zillənibəlr?
Ay mənim mıqavva insanlığım! Hansı fabrikanın əldə düzəlmiş ürünüsən sən?
Malatına heçmi utanan sifət qatılmadımı? Hansı əldə düzəlmişsən? Bunca burnu yellicə girdəkan ağaclı girdə masalar arxasında necə də ölkə böyükbaşları, necə də demokratlar partiyalar laburaturlu alimlər nə adkolunlar nə kot şalvarlar, ax... Demokrasi bolluğundan az qala partlayırıq biz, uğunub keçinməkdən az qala yırtılırıq. Xumar gözlərimizdən nə yekə, nə şıq gözəyaşları fantallayırıq, konfransların toplantıların qurultayların səfərlərin festivalların masaların tribunların haf hafların qudqudların hayhayların qaynaşmaların qurdlaşmaların və indidən Nobel barış mukafatı üzərində çəkiş bərkişəmələrinə niyə ağlamıram mən?
Kim idi dedi: bir-birinizin başını yarmayın dünyada hamıya çatacaq qədər sevgi var..., Kim idi? Sən başla qara yelpənəklərini başdan say mənim balam! Hadır ol, qanadlarını var gücünlə güclü yapışdırasan, bəlkə onlar dadına çatsınlar.

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5