Türkan Zamanova

1984

Uinstonla dərdləşmək

Ürəyim sıxılır, Uinston.

Sənin elektrik stolunda

Dişlərin sıxıldığı kimi.

Hələ ki, xəyanət etmir dilim mənə

İki üstəgəl iki dördə bərabərdi.

Kamera sənin kimi məni də izləyir, Uinston.

Rejissorluğum tutur onları görəndə

Bir gün mən də onları “çəkəcəyəm”.

Yox, yox ümid deyil bu

Corc Oruel demiş: “Nifrət etmək də azadlıqdır.”

Mən də görüşə tələsirəm,

bir nəfərlik çarpayıya iki ürək sığdırmağa.

Susa bilmirəm, əzizim

zatən cibimdə siçovullar oynayır.

Baş barmağımı kəsmişəm, Uinston.

2+2 nə 3-ə, 5-ə, nə də 6-ya, məhz 4-ə bərabərdi.

Burnumdan axacaq iki damla yaşa qədər.

R.

Qaranlıqda oxunmur kitablar,
oxunmur, qiraətçi.
Baxma mənə elə
Yalanın ömründən də qısadır həyatım....

Gəl sənə zülmətdə oxunandan danışım.
Naməlum ünvandakı
Masumiyyət müzeyinin, 2012-ci bölməsindən.
“R.”dan.
Gəlmiş, keçmiş bütün insan qəlblərinə 
yetəcək qədər sevginin var olduğu
“R.”dan.
Kafka kədərinin
Bukovski ərköyünlüyünün
Orxan Pamu inadının ...olduğu “R.”dan.
Sadəcə “R.” dan danışım.
Təəccüblənmə elə.
Bəzən cildlərlə kitabın aciz qaldığını bir hərf anladar.
“O” kimi.

Günəşin dönüşünü gözləmə, qiraətçi
çatmaz günəşin gücü qaranlıqlara.
Bura ümidlərin bezdiyi yerdi...
Oxu!
Hərfləri oxu.
“O”nun yazdığı hərfləri....

Qolqofa əzabı

Saçlarımı uzadıb, yol çəkirəm sənə

çatmaq Qolqofada əzaba dözmək qədərdi.

Çox uzaqdasan, sev...

Bağışla ayağını əzdim,

Yeməyin soyuyur...

Bütün bu çoxluqların içində

Tanrı unutmuş məni.

Sən də unutsan nolacaq ki...

Bağışla qürurunu əzdim

Xatirələr soyuyur...

Dualarım var saatlarla

bir az göz yaşından, bir az hıçqırıqdan ibarət.

Sözlərimi günahlarım yeyib bitirib.

Biz də bir-birimizi...

Sevincimizi əzdik,

ürəyimiz soyuyur...

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5