Veronika Tuşnova. İKİMİZ İDİK SADECE BOMBOŞ KÜÇEDE. şeir Şeir

Veronika Tuşnova. İKİMİZ İDİK SADECE BOMBOŞ KÜÇEDE. şeir

İKİMİZ İDİK SADECE BOMBOŞ KÜÇEDE

İkimiz idik sadece bom-boş küçede
axşamüstü, gölmeçelerden atlayaraq;
Ve her zaman etdiyin kimi, düz fenerin altında
yene ağlından keçdi meni öpmek.

Ve ele o anda, tersliye bax
sas-küylü məktəbliler çıxdı qarşımıza...
Yəqin çox eylendirmişdik onları
partladı arxamızdan qehqehe.

Söyledikleri bunlardı təxminen:
-Bu çaşqınlara baxın hele!
Ağlını itirmiş gicbeser, genc olsaydı yene...
-He, he...
-Qadın da genc sayılmaz amma!

De, hirslendinmi bu tehqirlere?
Ancaq, ne etsen de, genclik haqlıdır,
Gencliyin vurğun baxışlarıyla
yoxla sen bir daha mene baxmağı.

Gel incimeyek o yersiz lağ-lağıdan:
Onların hamısından daha xoşbext olduğumuzu haradan bilsinler?
Çünki, hele neçe iller yaşamaları gerek
Yaşlılıq deye bir şeyin olmadığını öyrenmeleri üçün!

(çeviri rq)

Qiymət 5/5 (100%) (1 səs)

axşamüstü, gölmeçelerden atlayaraq;
Ve her zaman etdiyin kimi, düz fenerin altın">

Digər xəbərlər

Şəhla Nihan. Apokalipsis. fəlsəfi hekayə

RASİM QARACA Kənd yazarları, şəhər yazarları. f e l y e t o n

R.Qaraca. Təxminən hekayə. R e s e n z i y a

Səid Riyad. Rok Kim Üçündür?

Şəhla Nihan. Palimpsest. h e k a y ə

Şərhlər