Sənsizlik

 

Sənin çıxıb getməyin

Dönərgəmin dönməsiymiş,

yəni çərxi-fələyin gərdişinin

mənim qapımı bağlaması imiş;

Belə “qapı bağlamağına”

inanmıram düzü mən,

Sən ki gəlsəydin üz-üzə

qapının ağzında sənsizliyinlə

geri dönərdin...

Nə deyim indi...

sanki çağrılmamış qonaqdı sənsizlik,

oturub mənimlə üz-üzə otağımda...

Nə mənim onu qovmağa üzüm,

nə onun bir gedəsi yeri yoxdu,—

Sən gəlməsən...

                                                  1986.

                               

                        

     Qış gününün Məcnunluğu

 

Bu qarlı-çovğunlu qışın günündə,

Sənə olan vurğunluğum

Mənliyimi yenib, üstələyndə

yerimdə oturub

qala bilmədim,

Səni görüşə çağırmadan

durub, görüşünə gəldim.

 

Yolun düz yarısınacan

məni toxtatmaq üçün

bir alver konusundan

söz açan:

Ziyanın yarısından

dönməyin qazancından

danışan ağlımı,

soyuq vurmasın deyə

başıma yığdım;

Yerindən oynayıb qanadlanan,

göynən gedən ürəyimi

toxtadıb, düşürdüm öz yerinə;

Öz yerini bilməyən

yersiz utancaqlığımı

yola saldım, üzümdən

gözlərimin dərinliyinə;

Təkcə bu dinc durmayan

dilimi saxlaya bilmlrdim,

onun “söz köhləni” yüyən gəmirirdi—

"Bir at gücünün" çəkə biləcəyi

söz yüküylə çapıb gəlirdi:

Çoxusu sənə deyiləsi alqış,

bir azı da məni sevməyə çağırış.

 

...Bir də düşünürdüm, gəlmişkən elə

sınayaram  uğurumu,

yoxlayıb, bilərəm:

Sevən könüllərdən biri-birinə

yol olduğu doğrumu?..

 

Sənə, gəldiyimi duyurmaq üçün

sizin pəncərənizlə

durdum göz-gözə:

Eviniz gözümün içinə baxdı...

O, baxdı... Mən baxdım... Qar yağdı...

Mən durdum, dayandım,

dözdüm, gözlədim...

Evinizinsə, səni gizlədən

baxışlarından bəlli idi,

canının sıxılmağı:

Sevən könüllərin

yolunu bağlamağı

onu elə sıxırdı,

elə yandırıb yaxırdı:

Tüstüsü təpəsindən çıxırdı...

 

 

Ya bir gözəgörünməzlik

araxçınım olsaydı,

Ya da bir "sim-sim" duası ilə

divarınız yarılsaydı,

Atanın ayıq-sayıq baxışlarını

çaşdıra bilsəydim,

Səni bu "ev dustaqlığından"

qaçıra bilsəydim,

"Sehirli çubuq" yerinə

toxuna bilsəydim əllərinə:

Ürəyimin sevgidən,

dizlərimin soyuqdan,

nanə yarpağı tək əsməyi;

dilimin  üşüməkdən

topuq vurmağı;

Uğurumun üzə durmağı,

ayrılığın amanımı qırmağı,

bitərdi biryolluq...

 

 

Sözümə yer tanıq, göy tanıq,

bu sazaqlı qışın günü tanıq,

Nə acı bir söz,

nə danlaq, nə qınaq

ürəyimdən keçməmiş,

dilimdən çıxmamışdı;

Eləcə qəmli-qəmli dayanıb,

pəncərənizə  baxmışdım.

Bir də onda ayıldım ki,

iş-işdən keçmiş:

Dərddən evinizin başı ağarmış!..

                          

                                                1983-2009.

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5