SAUNDTREK İkinci cins (qadın guşəsi)

SAUNDTREK

SAUNDTREK

(Notların müşayiəti ilə yazılmış. Qəzası musiqinin)

 

Şokolad, siqaret, döşəmə, notlar,.. yenə şokolad, siqaret... acı, şirin, acı, çox acı...

Qəbahət, çaxnaşma, cinayət və cəza.

Cəhalət, səfalət, müsibət və qəza.

Mis  flyuqerlərə tapşırılmış şəhər taleyi. Bu şəhərdəki qadınların talesizliyi. Odun daşıyan çılpaq uşaqlar. Bu uşaqların daşıdığı odun qədər hissiz böyüklər -  torpağın üstündəki ölülər, torpağın altındakı ölülər. Keçmiş həyatların cinayəti – çağdaş həyatın cəzası. Qəza şəraitində həyat.

İsti hisslər, ilıq duyğular, yanğılı bədənlər.

Sevgilər, beyin iltihabı, gizli gərdəklər.

Baş tutmaq ərəfəsində olan macəralar... Qərara gəldim ki, bir qərara gəlim. Sənsə artıq yox idin... sən gedəndən sonra qərarım da yoxa çıxdı..., sənin dalınca düşüb getmiş. İndi bilmirəm hansınızı axtarım, səni ya qərarımı. Belə....gizli gərdəklər nağıllara həsrət qaldı. Duyğular soyudu, sönükdü,  beyinləri sancı doğradı.

Bu gün, sabah, keçmiş, gələcək – axirət.

Qorxu, hürkü, günah, çapılmış kəllələr – həqarət.

Çal, çalış, çabala. Bu gününü düşünmə, axirətinçün yaşa. Neynirsən həyatı? Həyat deyilən o yanlışlığı, yabançı cərəyanlar selini..... Axirəti düşün. Hər şeyin sonu odur. Cəhənnəmə siyahi tutulur. Bax gecikməyəsən...

Xeyir, Şər, birmənalıq ya ikitirəlik, təbəələrə örnək.

Yaxşı-pis, olar-olmaz, seçim, iflas, yaş gözlərə örpək.

Çoxmu ağrıdır? Postament üzərinə qaldırdığın ehkamlar noldu bəs?.. Yerə çırpıb tapdadilarmı? Ax, ruzigar...... axmaq ruzigar. Ağlama! Dirəncinlə insanlara örnək ol. Yıxıldınsa, qalx. Tut qolumdan, gedək. Örpəyimi çəkirəm yaş gözlərinə, görməsinlər, bilməsinlər. Yol uzaqdır, düz göyün tağına qalxmalıyıq, mərtəbələrlə....

Dəhliz, labirint, künclərdə pusqu, çaşqınlıq, divar.

Istəmədiyini etmək qorxusu, məcburiyyət, töycü-biyar.

Divar dibi uzanan yolla irəliləyirəm. Nə yol qurtarmaq bilir, nə divar tükənir. Başım üstündə çalağanlar dövrə vurur, yıxılacağım anı gözləyirlər. Yıxılmam...., çalağanlara acıyıram.

Məni biyara göndərmək istəyənlərə də acıyıram. Heç kəsə borcum qalmamış artıq.

Sel hökmranlığı, köhnə vadilər, uçurulmuş bəndlər, lilli su, xəndəklər.

Təbiətin acısı, xəndəklərə atılmış dəyənəklər, boğulmuş itlər..

Çürüntü və torpaq qoxusu. Tağından üzülmüşləri sel qabağına qatıb aparır. Xəndəklər nə üçün qazılmış görəsən? Ax, niyə unutdum?...., kimsəsizlər əbədi uyuyacaqmış orda. İndi isə su doldurmuş onları, lilli su..., quyu kimi dərin onlar.  Dəyənəklər atılmış ora... ki, daha heç kəs kötəklənməsin.  İtlər boğulmuş orda. İtlərlə qədim romalılar kimi davranılır, eynən..,sayıqlığı itirdiyinə görə onları çarmıxa şəkən  romalılar kimi....

Sən, sənin məzəmmətin, nəfəsin, sözün, bu da qoşalülə.

Mən, mənim inadım, pünhan qəsrim, qüllələrlə öpüşən güllə.

(bağışla, ucalığına çata bilmədim..)

Alovun sərxoş dilimləri nə deyir sənə? Vaxtı əməllərlə doldurmağın zamanı yetmədimi? Dünənə donbalan gözlər sabaha çevrilməzmi? Uca qülləli qəsrimi unutduracam sənə.  Bilirəm, yuxuda tez-tez görürsən onu.  Yeri gəlmişkən, tüfəngə də ehtiyac yox artıq. Mən elə-belə də ölməyə hazıram, qatili əziyyəyə salmadan. Hələ güllələr atılmayıb, açılacaq yaraların qanı axmaqda, fəğanı göylərdə...

Hərflər, hecalar, cümlə, sətir, vərəq, kitab.

Tərəddüd, səy, nida, pərəstiş, peşmanlıq, xitab.

Sözlər yoxdu. Mənalar ampersandda kilidlənmiş. Çürük totemlər üzdə. Pərəstışmi edim, tərəddüdmü?.....Bir addım, tərəddüd,... sağa-sola boylanış, növbəti səhvmi?..., ikinci cəhd. Qarşındayam. Pişvazıma çıxılmasını heç istəməm. Çıxma. Gözlərim çevrilib onsuz, bir tək cismimdən başqa görməz kimsəni. Get, üzümü yoxluğuna tutum.... varlığına xitab edim... , ah yox, bəyənilmədi, .....reverse.

Xəyanət, iblis, yalan, naqislık, həyəcan.

And-aman, qayıdış, yalvarış, həyatını bölən tufan.

Yanaqlara axan göz şorbaları kimi aldadır? Qurudalım onları. Günahları şəhvətin ombalarında gizlənmiş cılız statusdan əl çəkməyin vaxtı yetib.., bilirmisən?? Tufanlara dayanıqlığı kim öyrətdi mənə, soruşmazmısan?...

Yumruğumda hələ soyumamış nisgilimi düyünlərəm. Səndən güclü olduğumu göstərməkçün sənə..

Yasaqlar, qadağalar, mentalitet, naməlum pərəstişkar.

Yaşıl, xatalı gözlər, espanyolka, cod səs, yalançı xilaskar.

1, 2, 3, 4, 5.... 9, yenə 1, 2.... 10-a çatmiram, yuvarlaqlarım yox artıq. Bir riyakarın hökmü ilə sıfırlarım silindi ya qaçdı məndən, bilməm.... Dövrə üzrə hərəkətə sövq edildim – şəxsi mentalitetim... Ürküdülmüş sıfırlar daha boşluğumu doldurmayacaq. Boşluğum sıfırsız qalacaq, mən rəqəmlərdə çürüyəcəm.

Məni xilaskarımla tək buraxın. Qoy aldatsın məni. Qoy aldanım. Belə xoşladım...

Gecə, lal sükut, göy üzü, onuncu planet, ulduzlarla qeybət.

Qanlı qızılgül, xara atlas, qara brilyant, məxvi söhbət.

Göydə qeybəti gecə gizlətdi. Hamı and verdi ki, bir bəni-adəm bilməyəcək. Ulduzlar, məlakələr, buludlar, elə Ay özü də .... söz verdi. Tək bircə səhər şehi əhdə xilaf çıxdı. Sirri aləmə bəyan elədi, səpələdi güllərin üzərinə, qızılgülün qanı yanağına sıçradı. Qızlar qanlı gülü bəyəndi, dərib yaxaya sancdılar, xara atlas üstünə taxılan daş-qaş hirsindən qaraya boyandı. Şeh bununla yetinmədi, azmış kimi səpələdi sirri göl üzərinə. Göldə çimənlər lal oldular. Oldular ki, sirri dağıtmasınlar.

....inanma mənə, yalan deyirəm.... Qapılar açan səmimiyyətimə inanma! Qoy hamı inansın, sən inanma..

 

 

Şokolad, siqaret, külün sığalından deşilmiş ponço.

şirinlə acının ürəkbulandıran tandemi..... yox, qurtardım mən şokoladla..

Döşəməyə dağılmış notlar, çiynimdə dolaşmış saçlar, piano, oreqano, ağ oyuncaq ayı, mənim rəngli topum – yaddaşın serfinq oyunu.., Keşmişin İndiyə qulaqburması.

təzahürlər, qadağalar, tabulardan küsmüş daxili maqma.

yerdə oturub, yalın dabanlarıma baxıram.., onlar da yerdədi, mənim yanımda..

tozlu pəncərə şüşəsindən döşəməyə şığıyan şıltaq günəş şüası məni arayır..., “min tərkimə, gedək” deyir. Səd heyf, itirirəm onu. Tərkdəki duman xaosundan karıxıb qaçır şüa... yenə məchulluqla başbabaşam... günəşin xəyanətində.

Köhnə çarpayı, hünülər qonmuş miçətkən, bürkü, tüstü.

Duman, ağımtıl boz divarlar, alçaq tavan, sarımtıl boz pərdələr, pastel tonlu anturaj, hörümçək torları, tora düşmüş göz yaşları, nəyi ki hörümçək mirvari bilir, pıçıltılar, ..... sınmış fincan, telefonun yoxluğu, iztirab, sənin də yoxluğun, ovcumda həblər, həblərdə qurtuluş, otaqda ilğım.....

gözlərim yumulur....yuxumu, gerçəkmi?... burdayam, orda??....

yenə şokolad, siqaret,

yenə acı, şirin...., acı, çox acı....

 telefonun zəngi ...uzun-uzadı...., əlimi atıram və xatırlayıram ki, telefon yoxdur.

yetər, yetər! Dəqiq nəsə etmək lazımdır.. bitirmək..

“İnnocence”  sədalarına qarışmış alatoran.... nəbzimin səsi ayrıca notlarda..

Sevimli parfümüm  “İdylle”..., bir də

aviabilet..., uzağa, çox uzağa... sənin yoxluğuna.. 

şokolad.. 

/// *% ()  (=) >>~ \\\ ^^ # <> ||| ***

Qiymət 5/5 (100%) (3 səs)

Digər xəbərlər

Məktub

Rüzgar Mövsüm. Boş adamlar-boş butulkalar...

Yuxularımı kimə danışım?

Şəhla Nihan. 3 hekayə

Multatuli və onun "Valter Pieterse" əsəri

Şərhlər