Şeirlər Şeir

Şeirlər

Yağış qarğışındı bulud

Yağış qarğışındı bulud,
Qarğışına yol tutulur.
Sən, ey göylərin ağası,
Yer, bu qara qul tutulur.

Dərdimi yozum içimdə,
Dərdim var tozun içində.
Daha bu qızın içində
Bir kimsəsiz çöl tutulur.

Düş aşağı, gözüm yaşı,
Çoxaltginən bu yağışı.
Ölmüşəm,başımın daşı
Məzarımda dul tutulur.

Menim ulduzum tək qaldı

Gəl kəs daha ümidimi,
De ki, dönəsi deyiləm.
Yoluna yağan yağışam,
Mən qar dənəsi deyiləm.

Yolun da boyu uzandı,
Yüyürdüm, sənə çatmadım.
Ömrümdən il düşüb itdi,
Bircə gününü tapmadım.

Göy üzündən xəbər gəldi,
Dedi: “ay sizi boşadı”
Mənim ulduzum tək qaldı,
Sənin ulduzun qoşadı.

Yaxşı ki, göyə əl çatmır

Dərzi əlinə düşmüsən, vətən,
Kəsibdi torpağını.
Nə iynəm var,
Nə sapım var.
Tikəmmirəm torpağına
Sənin Qarabağını.

Göydən
Qara-qara buludlar baxır,
Göy üzündə ləkə kimi.
Yerdə çiynəyirlər səni,
Uudulmayan tikə kimi.

Ağla, boşalt ürəyini,
Torpağı da alnı kimi
Qırış vətən.
Qarış-qarış
Bölüşdürübdülər səni.
Yığış, vətən,
Göyə köçək...
Yaxşı ki,
Göyə əl çatmır.
Kim deyir ki…

Kim deyir ki,
Bu dünyanın bir üzü var.
Göy üzü var,
Yer üzü var,
Dünya iki üzlüdü...

Göyü əynimdən çıxarıb
Yeri geyinim gərək.
Bu dünyanın altını
Üstündən çox bəyənim gərək...

Bu yaz bir az da
Böyüyəcək qəbrlər.
Ölülər cücərib çıxacaq
Torpağın üstünə.
Və dünyanın təmiz
Həqiqətini söyləyəcək:
“Ölüm.”

Qiymət 5/5 (100%) (1 səs)

Digər xəbərlər

Tural Türksoy. MÜBADİLƏ. hekayə

Səid Riyad. "Əbuhübb-Monamor" romanı haqqında. E S S E

Elif Şafak. Gənc olmaq müxalif olmaq deməkdir

Şəhla Nihan. Göl sahilindəki tənha ev. Hekayə

Sərxoş köpüklər ... və onların acı məzhəkəsi

Şərhlər