Səkinə Qərib. Şeirlər Şeir

Səkinə Qərib. Şeirlər

Səhərlər saatını erkən vaxta qur, dostum...
Amma bilirəm, bəzən yuxudan tez dursan da,
Gec olur hər şey üçün...
Məni həyata bağlayan şeyləri itirəndə,
Kimə ağlayacağımı bilməyəndə,
Dizimi qucaqlayıb oturanda yazdım bu şeiri...
Hərdən düşünürəm ki, mənimçün getmək vaxtıdır daha..
Amma sən getməyə tələsmə, 
Yarımçıq hekayələr getməklə doğulur çünki...
Hər nəfəsdə ciyərimi ağrıdan bir şeylər var...
Güzgüdə gülümsəyən adam görmürəm daha,
Amma bil ki, güzgülərin gunahı yoxdu,
Gülüşümüzü götürüb gedənlərdi gunahkar...
Getməkdən danışırdım bayaq,
Gedə bilmirəm dostum, gedə bilmirəm...
Paramparça qalan bir şeylərə tutunub qalmışam,
Toplamağa çalışıb toplaya bilməməkdi işim...
Soyuqluğu duymaq, buz kimi olmağı deyirəm,
Ölü kimi bumbuz...
Çətinə düşəndə gözlərini yum dostum,
Bil ki, ağlayaraq yazdığım şeiri
İçini çəkərək oxuduğunu duyuram..
Anla ki, gecə yuxuda qorxub oyananda,
Kimsə sarılmaz adama...
Anla ki, sevmək kədərlidir,
Sən sevmə dostum...
Sevmə ki, yaşadığın şəhər qırıq xatirələrlə dolmasın...

Bir də ki, getmədən sağollaşma,
Əlvidalar ayrılıqlardan daha çox yaralayır...


***

Əl etmək istəyirdi qolsuz uşaq kiməsə,

Lal adamların demək istədiyi sözlər vardı,

Kor uşaqlar göy qurşağını görmək istəyirdi...

Bir də, yeriyiyə bilməyən 3 dost

Qaçdı-tutdu oynayırdı yuxularında,

Allah da var idi,

Deyəsən asmışdı özünü göy üzündən...

Qiymət 5/5 (100%) (3 səs)

Digər xəbərlər

Elif Şafak. Gənc olmaq müxalif olmaq deməkdir

Sənan İsmayılov. Yazıçı. Uzanmış ömür. h e k a y ə

Viktoriya Tokareva. Hekayə

Ceyms Coys "Evelin"

Seyid Hüseyn - Zərnişanın üzü necə güləydi?

Şərhlər