Sayğılı arxadaşım, evinə barışıq, yaxşılıq, sağlıq diləyirəm!

Deyirəm, tanrıtanımazlar yaratasalar da, ancaq bu internet çox gözəl bir qurğu imiş! Gör neçə illərdir səni görmürəm, sorağını ala bilmirəm, ancaq o günləri bu şeytan qurğusunda sənin elektron adresini tapdım, ürəyimdən keçdi sənə bir ismarış yollayım.

…Deyəsən axı bizim aramızda ən diribaşı sən oldun, ay qırışmal! birimiz alim, o birimiz müəllim, başqası nə bilim həkim oldu, sən isə öz dediyini elədin, demişdin lap böyük molla olacağam, oldun da. Ancaq öz aramızdır, orta məktəbdə hamımızdan pis sən oxuyurdun ha!

...Mənim durumumu bilmək istəsən deyim: mən indi Rusiyada yaşayıram, keçmişlərdə qolumuza qandal vurub, ağladıb-sızladıb sürgünə göndərərərdilər ha, bax oralardayam, ancaq tanrıdan gizli deyil, səndən niyə gizlədim, mən buralara könüllü gəlmişəm. İstəyirəm elə bundan da başlayam, mən cənnət kimi gözəl yurdumu qoyub nə üçün özgə, özü də bizləri heç it yerinə də qoymayan bir ölkəyə gəldim? Axı Azərbaycan Respublikasının prezidenti deyilən adamın sözlərinə inansaq, bu gün bizim ölkəmiz tayı-oxşarı olmayan bir yerdir, ildə yüzminlərlə iş yerləri açılır, yabançı ölkələrdən bura işləməyə gələn saysız insanlar var, mənimsə sünni damarım tutub, tanrıma təpik atıram, belə gözəl bir ölkəni atıb gəlmişəm bu dinsiz-imansız ölkəyə. Yurdumuzu cənnətə bənzətdim yadıma düşüdü: yoxsa bu da mənim oruc-namaza qol qoymayıb, tanrının gözəl cənnətindən əl çəkməyim kimi bir çaşqınlığımdır? Sən yaxşı bilərsən, deyirlər o cənnət deyilən yerdə yemək-içmək, əyin-baş korluğu yoxdur, üzü açılmamış hurilər də sənin yatağına girməyə sıra gözləyir!.. Elə düz deyirlər insan çiy süd əmib, mən ha düşünürəm o dünyanın bu gözəl cənnətindən əl çəkməyimin niyəsini anlaya bilmirəm, yəni adama bunlardan başqa da nə isə gərəkdir? Sözün düzü, bu işimdən özüm də baş aça bilmirəm, ona görə də sənə də baş ağrısı vermək istəmirəm, gəl bu konunu qoyaq bir qırağa qalsın.

Bu yaxınlarda sənə görə az qala qan tökəcəkdim, ancaq yaxşı qurtardım. Burada bir balaca bağ var, aradabir ora gedib, oturub dincəlirəm. İki ayın sözüdür, oturmuşam bağda bir oturacaqda, kölgələnirəm, sərinlənirəm özün üçün; bir də görəm ayaq üstə güclə dayanan kəprəm bir qoca, dayanasan qarşımda, çəliyinə söykənib, gözlərini dikəsən üzümə. Kişi mənim ona baxdığımı görüncə dilləndi:
–Sağlam olasan, oğlum, inciməsən bir söz soruşardım səndən.
–Siz də sağlam olun, əmi, buyurun soruşun.
–Sən o adlı-sanlı futbolçu Valeri Qzzayevə oxşadığını bilirsən?
–Hə bilirəm,–deyə könülsüzcə, dilucu mızıldandım. 
Doğrusu, bu sözü mənə çox demişdilər, ancaq Qazzayevə oxşamağımın mənim üçün azacıq da olsa belə önəmi yoxdur, mənə belə deyəndə düşünürəm: burada nə var axı? ona oxşamaqla nə onun pulundan mənim cibimə girir, nə də ad-sanından mənə pay düşür.
Kişi yaxınlaşıb oturacaqda məndən bir az aralıda oturub dilləndi:
–Deyəsən rus deyilsən?
–Elədir, azərbaycan türküyəm.
–Mən keçən yüzilliyin 80-ci illərində sizin Bakıda, KQB-də işləmişəm, çox gözəl yerlərdir.—Birdən qoca sənin adını çəkib, soruşdu: Onu tanıyırsan?
–Tanıyıram, siz onu haradan tanıyırsınız belə? 
–O da bizə çuğulluq eləyərdi, yaxşı işverən idi.
Burda mən elə acıqlandım, qan vurdu təpəmə, ayağa durub bu adamı bıçaqlayıb öldürmək istədim, ancaq işin tərsliyindən əlimi cibimə atanda gördüm bıçağım evdə qalıb. İndi məni burda saxlamaq olar? sənə KQB çuğulu dediyinə görə o qoca yaramaza dişimin dibindən çıxanı dedim, sonra onu suyu süzülə-süzülə orada qoyub getdim. İndi birdən bıçağımı evdə unutmayam, kim bilir, hansı qazamatda çürüyürdüm.

Deyirəm, bu rusların dini ilə bağlı biraz danışsam sənin üçün maraqlı olar. Buranın çox sayılıb-seçilən bir baş keşişi var, adına Bütün Rusiyanın Mitropoliti deyirlər. Kim nə deyir-desin, mən bu keşişin danışığına vurulmuşam, bu adam televizorda danışanda, əlimdə yağım belə daşsa, buraxıb ona qulaq asıram. Qoy niyəsini də deyim, biləsən. Birincisi, bu adam iki-üç özgə dil bilsə də danışanda ancaq rusca danışır, onun danışığına çox qulaq asmışam, ancaq bircə dəfə də olsun onun başqa dildə nə isə anlaşılmaz sözlər danışıb, sonra da özü-özünə dilmanclıq eləməyini görmədim, özü də nə danışırsa hamısını öz döşündən deyir.(Unutdum sənə deyəm, bu rusların dini kitabları öz ana dillərindədir.) İkincisi, adam nə qədər öz yurdunu sevərmiş, bunun sözünün başlanğıcı da, sonu da elə anamız Rusiyadır! Sən hələ bunun provaslavlığı necə öyməyinə qulaq asasan, gör hələ nə deyir: Provaslavlıq, Rusiyanın sərhədlərini toxunulmaz elədiyi üçün, rus xalqını sivilizasiyalı xalqların sırasına qoşduğu üçün, xalqın yaman günüdə onu birləşdirib yağılarımıza qarşı savaşa yönəltdiyi üçün düzgün inamdır! Deyirəm, bu ruslar da bir cür anlamaz xalqdır ha, cənnət sevgisi, cəhənnəm qorxusu olmadan dinə inanırlar. Belə də inam olar? Üçüncüsü, bu adam Tanrının ver günü xalqın içindədir, bu gün görürsən gənclərlə görüşür, o biri gün elm adamları ilə oturub onlarla elə danışır, deyirsən elə bu da bir alimdir. Tanrı göstərməsin, Rusiyanın bir yerində ya daşqın ola, ya yanğın ola, ya da yer tərpənə, görürsən hökümətdən qabaq bu mitropolit deyilən ordadır. Deyəsən axı bu baş keşişin sözünü çox uzatdım, birini də deyib qurtarıram: mənə elə gəlir, bu baş keşiş çox qanacaqsız bir adamdır, görürsən saatlarnan danışır, nə prezidentin adını çəkir, nə onun xanımına yarınır. Bu hələ harasıdır, ən azından ayda bir yol olan pravoslav bayramlarında Rusiyanın ucdantutma bütün hökümət adamları bunun ayağına gəlib bayram törəninə qatılırlar.(Ay başına dönüm, bunların dini başdan ayağa toy-bayramdır, nə baş yarmaq, nə zəncir vurmaq, nə ağı-oxşama deyib zır-zır ağlamaq kimi işləri var!) Ən gülməlisi isə bilirsən nədir? Bir də görürsən başda prezident olmaqla, bütün yüksək qulluqlu dövlət adamları öz xanımları ilə durub gəlirlər bunun ayağına, özü də ayrı vaxt döşü-başı açıq gəzən bu qadınlar hamılıqla topuqlarına kimi uzanan don geyinib, başlarına da qanacaqnan yaylıq bağlayırlar bu baş keşişin qulluğunda. Söz düşümüşkən soruşum, dini mərasimlərdə hökümət adamlarından sənin yanına gəlib-gedən olurmu?

İndi bu sözlərimə görə birdən düşünərsən arxadaşım gedib özgələrin təsirinə düşüb, din-imanını əldən verib. Sən bizim xalqı yaxşı tanıyırsan, bilərsən: biz eşşəkdən yıxılsaq da, hoş-hoşu əldən vermərik. Deməyim odur, rəhmətlik Sabir demişkən: ”Yox yeni bir dinə yəqinim mənim, köhnə müsəlmanam...”

...Di, sağlıqla qal, ulu tanrının sayqısı, verimi üstündən əskik olmasın!

3-4 avqust 2010-cu il.

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5