Sənin sağlığına içirəm Rəşo! Şeir

Sənin sağlığına içirəm Rəşo!

(vicdan məhbusu dostum Rəşadətə)

Rəşo! Əziz dost!

biz ki and içdik zülmün divarlarını yıxmağa

və şərin ayaqlarına yıxılmamağa

susmaq da bir cür yalan danışmaqdır

dedik susmamağa and içdik

and içdik son nəfəsimizəcən həqiqətləri hayqırmağa

qollardakı qandalları dillərdəki qıfılları qırmağa and içdik 

Rəşo! Əziz dost! nə qədər şərablar içmişdik

hər damlasında andımız vardı

zatən biz içdiyimiz şərablardan deyil

içdiyimiz andlardan sərxoşduq

 

yenə qarşımda şərab durur,

əziz dost,

yenə sərxoşluğum başıma vurur...

bu andı da sənin sağlığına içirəm Rəşo!

 

and içirəm

hər zaman Günəşə baxmağa

hər zaman qaranlığa kibrit çaxmağa

 

Rəşo!

Dəmir barmaqlıqlar ardındakı dost!

Bağışla

indi mən sənə

Satılmamaqdan

Sınmamaqdan

susmamaqdan başqa

heç nə ilə kömək edə bilmirəm

 

başqa heç nə gəlmir əlimdən -

mən indi ordan çıxdıqda sənə

tüpürməyəcəyin bir üz

yenə bir dost kimi sıxa biləcəyin

bir əl saxlamaqla məşğulam

 

hə, bir də sən gələnə saxladığım

köhnə bir ümid var:

“yaxşı olacaq!”

 

Rəşo!

Əziz dost!

indi bacardığım budur ancaq

amma sənə bu qədəri az gəlirsə

Və

əsl dost

bundan da artığını bacarandırsa, bağışla! 

Qiymət 3.75/5 (75%) (4 səs)

Digər xəbərlər

Nərmin Kamal. Şərqin Parisi. h e k a y ə

Qarışıq yuxular

Mənim boz şəhərim

Yatmış cəmiyyət, onun səbəbləri və aqibəti...

Ülviyyə TAHİR. Emalatxana (hekayə)

Şərhlər