RÜZGAR MÖVSÜM Dolabımda qalıqların... (şeir) Şeir
Dolabımda qalıqların...
Yazırsan
“Hərdən çox peşmanam ki,
indi məndən uzaqdasan.
Amma fikir etmə daha,
onsuz da unudacaqsan.”
Yazırsan
“Eşitdim son vaxtlar çox pisləşmisən.
Sən gəl, bu arağın başını boşla.
Səni atdığım üçün fikir edirəm.
Çox xahiş edirəm, məni bağışla.”
Yazırsan
“Az iç, ciyərin yenə də başlar.
Əynini qalın et, yağır yağışlar.”
Yazırsan
“Az çək siqaret zəhrimarı.
Hərdən bir həkimə get görsən barı.”
Dinmirəm.
Gedəndən özümə susmağı öyrətmişəm.
Sənin məndə qalan qalıqlarını
balaca dolabımda mən gizlətmişəm.
Yazırsan
“Özünə baxmasan, canım,
sağlam düşüncəni itirəcəksən.
Qurşanıb zülmət gecələrə
Sən içməklə özünü bitirəcəksən”
Gülürəm.
Axı, mən Sənə cavab yaza bilmirəm.
Mən ki, dünən gecə xəstəxanada
Adını sayıqlayıb sonra ölmüşəm.
Dünən göndərdiyin bu məktubunu
Bu gün poçt qutumdan mən götürmüşəm.
Nə deyim?
Hərdənbir qəbrimə gəlib deyərsən.
Bizə baş çəkib qalıqlarını
balaca dolabımdan Sən götürərsən.