Şərif Ağayar - Anar və Quş adam Ədəbi Təndiq

Şərif Ağayar - Anar və Quş adam

Şərif Ağayar

 

Anar və Quş adam

 

Bu günlərdə dostların məsləhəti ilə bir neçə maraqlı filmə baxdım. Bunlardan biri ABŞ rejissoru Aleksandr İnarrutinin ötən ay ən yaxşı film kimi Oskara layiq görülən məşhur “Birdman” filmi idi.


Elə ilk dəqiqələrdən, nədənsə, xalq yazıçısı və təbii ki, yazıçılıqdan daha çox AYB sədri Anar Rzayev yadıma düşdü.

Deyim niyə?

Birdman (ingiliscə “Bird” və “Man” sözlərinin birləşməsidir, “Quş adam” deməkdir) məşhur aktyordur və vaxtı ilə yaratdığı Quş adam obrazı ilə dövrünün ən məşhur sənətçisi olub, milyonlar qazanıb, “Birdman 2”, “Birdman 3” filmlərində də oynayaraq, şöhrətin həzzini, hətta, belə deyək, şitini çıxarıb. İndi, bir az yaşlanıb, onun söykəndiyi, güvəndiyi, üstünə çıxıb hamıdan uca göründü dəyərlər uçulub-dağılıb. Bimürvət zamana kişini əliyenişə salıb! 

Bu nədi internet! 

Bu nədi tvitter! 

Ah, Müqəddəs Məryəm! 

Sən özün şahidsən ki, hər şey pisliyə doğru gedir. Axı onun zamanında belə deyildi. Onun zamanında sənətə hörmət, rəğbət vardı. 

Anlayacağınız, Birdmanın vaxtı ilə şişirdilmiş şöhrəti reallığa dəyərək şar kimi dağılır, xəyallar suya düşür, qəlyanlar yerə... 

Vəziyyət ağırdır!

Kinoşünas Aygün Aslanlının yaşlanmış halını xatırladan tənqidçi xanım Birdmanın əhədini kəsib, göz açmağa aman vermir. Üstəlik, yeni, gənc və daha istedadlı aktyorlar gəlib səhnəyə, tamaşaçı onlara heyrandır. Hətta, birinin penisini belə sevirlər! Qızlar gözünü yumub ona vurulur, yatağına girmək üçün əldən-ayaqdan gedir. Harda qaldı əxlaq?! Harda qaldı namus-qeyrət?! Harda qaldı xalqa rəğbət, hökmdara sədaqət, düşmənə nifrət və qanacaq-mərifət?! 

Birdman hikkəsindən çıldırır. Üstəlik, penisi ilə fəxr edən bu əxlaqsız, tərbiyəsiz, şərəfsiz, ləyaqətsiz, atasından xəbərsiz gənc aktyor qocaman Birdmanı üzünəcə tənqid edir, onun ciddi sənətkar olmadığını, pul-para və şöhrət yolunda özünü zəbun etdiyini deyir. Hər şey bir yana, doğmaca qızı da Birdmana qarşı çıxır: “Ata, nəhayət qəbul elə ki, sənin dövrün yavaş-yavaş keçir, həyat davam edir, adamlar doğulur, gənclər gəlir! Keçmişinə dəlicəsinə vurulub reallıq hissini itirmisən. Gülməli görünürsən. Adi Facebook hesabın da yoxdu, ay ata?! Qocalmısan, get bir az dincəl, cavanların qarşısında divar kimi dayanma ki, sənə yumurta atmasınlar, ələ salmasınlar, söyməsinlər, mırtlaşmasınlar. Fikir və stressdən başın da getdikcə yekəlir! Köhnə eynəklərin qulplarının arasına yerləşmir. Dilin də ağzında şişib. Danışanda elə bil ağzında dovğa qarışdırırsan. Qatıqlayırsan, ata, vallah, qatıqlayırsan! Utanıram sənə görə... Hü-hü-hü-hü!”

Vay bə!

Birdman hikkəsindən teatrdakı otağını (bədbəxt elə burdaca yaşayır, özünü AYB-siz, üzr istəyirəm, teatrsız təsəvvür edə bilmir) otağını dağıtmazmola? Filmlərinin qalasından qalan nəhəng “Birdman 2”, “Birdman 3” afişalarını ora-bura çırpmazmola? Havalanmazmola yazıq adamcığaz? 

Onun faciəsini yalnız AYB gənclər katibi Rəşad Məcidə bənzəyən kök, ortaboy, amma saqqallı və eynəkli rejissor başa düşür. Odur ki, hövlnak özünü içəri təpir, Birdmanı sakitləşdirmək üçün ona “xoş xəbər” gətirir: “Martin Skorseze təzə film çəkir, aktyor axtarır, eşitdiyimə görə, səninlə maraqlanıb!”

Tanrı böyükdür.

Yenə qanadlanır adam.

Yenə 30 il əvvəlki kimi səmalarda uçur.

Sifətində elə güllər açılır ki, bu gülləri yalnız Dantenin yubileyinə dəvətnamə almış Kəbirlinskinin üzündə görmək olar.

Ax, qocalıq!

Ax, dəyişən zəmanə.

Ax, internet, ax, idarəolunmaz gənclik! 

Görəsən belə xoş xəbərləri Anar müəllimə nə vaxt verəcəklər? 

Biri nə vaxt gəlib deyəcək ki, AYB-ni tənqid edən bütün yazarları ölkədən qovdular, bütün internet saytları bağlandı, indən sonra AYB katibliyinin icazəsi olmadan nə bir məqalə yazılacaq, nə bir şeir, nə bir hekayə. 

Sizin icazəniz olmadan tamaşa qoyulmayacaq, film çəkilməyəcək. 

Bir gün kim gəlib deyəcək ki, Anar müəllim, gözünüz aydın, hökumət də, xalq da yekdil rəyə gəldi: AYB-nin əbədi sədri Siz olacaqsız! 


Anar müəllim, gözünüz aydın, Rasim Qaraca da köçdü dünyadan... 

Zahir Əzəmətin bütün saytları bağlandı... 

Zamin Hacının eynəyi qırıldı... 

Elnur Astanbəyli təzyiqdən komaya düşdü... 

Seymur Baycan yeməkdən zəhərləndi... 

Anar müəllim, gözünüz aydın, “Qurultay” sözünü lüğətdən çıxartdılar.

Anar müəllim, maşallah olsun, axır ki, Rəsul Rzanın Səməd Vurğundan böyük şair, Sizin Əkrəm Əylisilidən böyük yazıçı olduğunuza inandı camaat...

Anar müəllim, muştuluğumu verin, deputat seçildiniz

 

Mənbə: citytv.az

 

 

Qiymət 0/5 (0%) (0 səs)

Digər xəbərlər

“Fahişənin dindarlığı”

Meyit namazı

Guntay Gencalp. Bir roman üzərinə düşüncələr (Nəcib Məhvuz, "Dilənçi")

Şəhla Nihan. SİQNAL SƏSİ. hekayə

Fərdlər hər şəraitdə qorxularından xilas olmağı bacarmalıdır

Şərhlər