Günlərdir səni görmürəm...Yavaş-yavaş unudulursan. Necə olacaq bu işlərin axırı bilmirəm. Mən dönükəm yoxsa uzaqlıq günahkardır, ona da əmin deyiləm. Bildiyim yeganə şey odur ki, daha sənə poçtla məktub göndərmirəm, düz iki həftə olub. Rahatam da. Sənə yazmağa özümü bir neçə dəfə məcbur etdim. Daha sonra etdiklərini xatırladım, əlim soyudu kağızdan qələmdən...Bir neçə dəfə yenidən yazmağa cəhd göstərdim. Yanımda çayım soyudu. Neçə vərəq israf etdim. Ürəyim bomboşdur. Sanıram sənə hər gün yazmağı adət halına gətirmişəmmiş. Mənimki öyrəşməkdən başqa bir şey deyilmiş. Getdiyin gün portmanatındakı uçuş biletini göstərdiyin an ağlamağım saxta deyildi amma. Tam səmimi idi o göz yaşlarım. Sənin vecsizliyin sanıram mənə də keçdi. Heç nəyi şişirtməzdin, həmişə soyuqqanlılığını qoruyardın. Məhz bu xasiyyətin məni özünə cəlb etmişdi. Daha sonra o soyuq davranışların mənə tuşlandı, səni sevdirən xüsusiyyətin elə səni də məndən soyutdu. Yaşadığımız heç bir an üçün peşman deyiləm. Amma ilk tanış olduğumuz günə getsəydim səninlə tanış olmadan yanından astaca ötərdim. Uğursuz nəticəni insan çox vaxt ürəyində daxili səsi ilə hiss edir. O gün də bu işin sonunun yaxşı olmayacağını hiss etmişdim. Amma gedə bilmədim. Çox qısa vaxt ərzində artıq əllərim əllərinin içərisində tanışlıq fəslini keçirdik. Şən, özünə güvənən davranışların ayrı bir cazibə qatmışdı cümlələrinə. Birlikdə çox çətinliyi aşdıq. Sənin ən böyük əngəlin elə özün idin. Getdin...və qayıtma məncə. Həm buralar da sənsizliyə öyrəşdi. Şəhər də qoyub getdiyin kimi deyil, çox qısa vaxt kəsiyində o qədər şey dəyişdi ki. Birlikdə çay içdiyimiz şirniyyatçını bağladılar yerinə qadın ayaqqabıları dünyasını açdılar. Məni gözlədiyin köhnə maşın dayanacağını da ləğv etdilər, plana düşdü. Bulvardakı yelləncəklər də çox vaxt bağlı olur, velosipedlər isə əməllicə paslanıb. Heç yaxşı şeylər olmadı səndən sonra. Mən çox az yeyirəm, amma çox işləyirəm. Çılğınlıq etmirəm. Çox ağıllı olmuşam, görsən gözlərin yaşarardı. Təkcə buna görə sənə minnətdaram. Çox qısa zaman ərzində içimdəki məni azad etdin. Amma sənə can dərdi yazmaqla səni üzmüş olaram. Bilirəm, başa düşəcəksən nə vaxtsa məni. Gec tez onsuz da sən özün tərk edəcəkdin və bu bir ömür boyu incidəcəkdi məni. Ona görə də mən gedirəm. Səni məndən azad etdim bu gecə və sənin bundan xəbərin olmadı...

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5