Tofiq Hüseyn

 

İlan 

 

Qəzetlərin yazdığına görə İrlandiya yeganə ölkədir ki, orda ilan yoxdur.

 

 

Belə bir ölkə də var,

Millət çəkir kefini.

Orda tanıyan yoxdur,

Koramalı, əfini.

 

Gecə çöldə yatanlar,

Çöldə açır səhəri.

Nə bir ilan tanıyır,

Nə də ilan zəhəri.

 

Istəsən piyada gəz,

Dağı, düzü, obanı.

Orda ilan nə gəzir,

Qəfil sanca dabanı.

 

Orda qorxan da yoxdur,

Nə gürzədən, kobradan.

Orda tütək səsinə,

İlan çıxmır torbadan.

 

Orda adam da çoxdur,

Hərənin öz yeri var.

Görən necə adlanır,

Orda ilan adamlar.

 

 

 

 

Zibil

Sən zibil yığırsan burda hər səhər,

Vecinə də alma baxan nə deyir.

Dünyanı o qədər zibilləyiblər,

Sənin yığmağınla qurtaran deyil.

 

Siqaret kötüyü, ya boş su qabı,

Bunları süpürüb yığmağa nə var.

Töküb-toküşdürüb dərdi-əzabı,

Dünyanı korlayır zibil adamlar.

 

Bir zibil niyyətli yanından ötər,

Tanıya bilməzsən görürkən onu.

Ağızdan söz düşər, zibildən betər,

Heyif tapa bilməz süpürgən onu.

 

Daha vaxt dəyişib, zaman ötüşüb,

Bərk yapış tapdığın o iş-gücündən.

Çox qızıl ölüsü zibilə düşüb,

Qızıl çıxa bilən zibil içindən.

 

Biri narahatdi, gecəni yatmır,

Nəsə duyuq düşüb sancır dalağı.

Haçandır zibili qutuya atmır,

Gəzir sinəsində zibil qalağı.

 

Qəfil vəzifəyə qalxıb bu insan,

Ağzı var timsahın ağzından iri.

Otüb-keçənlərdən onu soruşsan,

Cavab sadə olar: Zibilin biri.

 

 

 

Qandal vurun əlimə

 

Əlimi görəmmirəm,

Əlim mənimki deyil.

Əlim köhnədən qalıb,

Əlim bu günkü deyil.

 

Əlim cibimə girmir,

Köhnə dəbimdən küsüb.

Əlimi dindirməyin,

Əlim cibimdən küsüb.

 

Əlimdə də günah yox,

Çox şey ağıla gəlmir.

Sığal çəkmək istəyir,

Başlar sığala gəlmir.

 

Tikanlar qoymur gülü,

Əlimlə dərə bilim.

Qandal vurun əlimə,

Əlimi görə bilim.

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5