Səkinə Qərib. ŞEİRLƏR Şeir

Səkinə Qərib. ŞEİRLƏR

Çıxıb gedəcəm buralardan...
Götürməyəcəm yarımçıq yazılarımı,
ən sevdiyim fincanımı...
Bir boğçaya yığıb xatirələrimi,
Atacam məhəlləmizdəki zibil yeşiyinə...
Yenə saçlarımı dibindən vurdurub,
Nənəmin yaylığı,atamın gülüşü,anamın səsi üçün

darıxmağımı götürüb gedəcəm...

Onu tanıdığım gün geydiyim köynəyin bir düyməsini,
Sevdiyin hər mahnıdan bir not götürüb gedəcəm...

 

***

 

hər gün özümü süpürüb atıram evdən çölə...
külqabımdakı ölmüş siqaret cəsədi kimi oluram hər gün...
mən doğulanda bir mələk ölmüşdü bir uşağın qəlbində...
sahildə suiti cəsədləri var idi onda...
balaca idim, bir fincanım var idi
rəngli, bapbalaca...
o da öldü dünən gecə...
çırpdı özünü əlimdən yerə, dözmədi...

 

***

 

Balaca uşaqları küsdürdüm,
Qaçdılar məndən...
Yaxşı övlad ola bilmədim,
Əvvəl anamı, sonra atamı öldürdüm...
Bu şəhər küsdü məndən,
Qağayılar dənizə yağdı...
Buludları paramparça....
Özüm özümdən küsmüşəm indi...
Mən öləndə 5-6 küçə pişiyindən,
3-4 əyyaş dostumdan,
Veyl-veyl gəzən küləkdən savayı kimsə çəkməyəcək dərdimi,
Duymayacaq yoxluğumu....

Qiymət 0/5 (0%) (0 səs)

Digər xəbərlər

Azad Qaradərəli - Eteri - 2

Azərbaycan Günəşə peyk göndərir

Asif Ata. Mirzə İbrahimova məktub. 1983

Taleh Məmmədov - Kitab oxumağın mənasızlığı

Rasim Qaraca. "Düşərgə"dən düşənlər. r e s e n z i y a

Şərhlər