Dodağı sorulmuş sevgilim Şeir

Dodağı sorulmuş sevgilim

Elşən Böyükvənd

Düş dərisini soyanların əlindən
 

“şair Cəhənnəmi təcrübə etməlidir” (Rza Bərahəni)

 
Uzanır əllərim
Çay dibində qıvrılan saçına
Günəş işığı
Yerə uzanan kimi
Dodağı sorulmamış sevgilim
Yonulmuş bir bağırtı ardınca
Dikəlir orman ağacları
Və səkilərdən keçən ütülənmiş geyimlər
Yataqlarında uzanmış
Yaşıl gövdələrə
Taxtabiti kimi daraşırlar
 
Günəş batan çağı
Düş dərisini soyanların əlindən
Boyasızlığa boyanıb
Araz qıyısında uzanıram
Və evlər xalçasına dağılmış oyuncaqları
Oynatmayan uşaqları görürəm
 
Qaralanmış kağızlar kimi bükülüb
Atılmış göylərimizdən
Qara qurşaqlı gəlinlər gəlir
Və dörd bucaqlar arasında boyu atır
Günəbaxanlar.

 
 
Qaçqın Sözcüklər
 
Səhər
Aynalarda
Biz-biz duran sözcükləri sezmədən
Köndələn oturubdur
Əynində ormanları aparan
Sapsız iynə kimidir baxışım
Göyərmir ayaqlarım
Kitablardan qaçqın düşmüş
Yazıların ardınca
Bağcamdakı qısır torpağın
Dodaqsız ağzından
Ağılar söylənir
Və çapar yaslı qadınlar
Yaylıqlarını
Günəş üzünə sancaqlayırlar.

Mənbə: oxuzali.az

Qiymət 5/5 (100%) (3 səs)

Digər xəbərlər

Fərdlər hər şəraitdə qorxularından xilas olmağı bacarmalıdır

Edqar Allan Po. "Quzğun" şeiri

İlk sevgiyə də burda şahidlik eləmişdim...

Nazim Kərimov. Ada (romandan parça)

ARXADAŞA İSMARIŞ

Şərhlər