Dilimizdə tez tez işlətdiyimiz bir ifadə var - "yağışdan sonra göbələk kimi çıxmaq". Yəqin çoxlarınız bunun əyani şahidi olub. Elə ki, bir balaca yağış yağdı rəngli-rəngsiz, zəhərli-zəhərsiz göbələklər başlıyır boy verməyə. 
Birinci Avropa oyunlarıda başlayan və idmançımız erməni rəqibinə qalib gələn kimi vətənşüvənlərdə başladı fəaliyyətə, göbələk misalı boy verməyə. Bütün kin-küdurətlərini ah-vahlarını tökdülər sosial şəbəkədə statuslara. Küçədə görəndə normal təəssürat bağışlayan insanlar birdən-birə dönüb oldu terrorçu. Tatamidə üz-gözü qan olmuş erməni idmançısının bu vəziyyətini əldə bayraq edib dedilər ki, bəs bu gün səni bu kökə saldıq sabah hamınızı belə edəcəyik, qanda boğacağıq sizi və daha nələr nələr. Bir sözlə Əl-Kaidənin Amerikaya gəldiyi hədə-qorxu bunun yanında toya getməli idi. Bu mənzərəni iyrəncləşdirən isə özünə yazar deyənlərin də məsələyə bu cür yanaşmasıdı. Adi vətəndaşı azda olsa anlamaq olar amma yazar bu cür düşünürsə bu artıq o cəmiyyətdə uçurumun olması deməkdi. 
Bu insanlar anlamırlar ki, bu idmandı. İdmanın isə milliyyəti olmur. Elə hərəkət edin ki, idmançımız erməni rəqibini məğlub edəndə duyduğunuz fəxr qədər erməni idmançıya uduzduğu zaman pərtlik keçirməyəsiniz. 
"Müharibə, qan" hayqıranlar heç cür anlamaq istəmirlər ki, hər imi tərəfdən itkilər olacaq. O sənin düşmənin ola bilər  ama bu dünyanın, bəşərin insanıdı. 
Əgər həqiqətən vətənpərvər olmaq istəyirsinizsə kitab oxuyun, teatra, muzeyə, sərgilərə gedin, özünüzü pafoslu sözlərlə aldatmayın ki, siz bu dünyanın ali millətisiniz. O zaman vətən anlayışının nə olduğunu dərk edəcəksiz. 

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5