Səkinə Qərib. Yeni şeirlər. Şeir
Səkinə Qərib
Ey,insanlar, başıpozuq insanlar…
Siz allaha baba dediniz,
Gözəgörünməz dediniz,
Göydəki kişi dediniz,
O da küsüb çəkilib göylərə,
Özünü yuxululuqa vurur...
Nə vaxt ki, yaxşı insan olacaqsınız,
Oğraşlıqdan əl çəkəcəksiniz,
Əclaflıqlarınızı boynunuza alacaqsınız,
Onda o yerə düşəcək
Və sizə başa salacaq ki,
O, nə gözəgörünməz deyil, nə də ki kişi,
O, sadəcə sizi pis xislətli yaradıb,
Sizdən yaxşılıq uman axmağın biridir...
***
Beynimdə qağayı səsləri,
Şəhərin gicbəsər insanları arasında,
Ayaqlarım bir-birini təpələyə-təpələyə gəzirəm...
Hisslərimiz qarşılıqlıdı,
Onlar mənə adam kimi baxmır, mən də onlara...
Qağayıların səsi beynimi dağıdır...
Gözlərim torlaşır, ayaqlarım boşalır, əllərim...
Əllərim boşdu, cibimdədi...
Gülməlidi...
Qağayıların səsi yavaşlayır...
İnsanlar şəhəri yavaş-yavaş tərk edir...
Öz xarabalarına rədd olurlar...
Sevindiricidir...
Küçələr boşalır...
Həqiqətən də insanlar olmayanda küçələr həzz alır...
***
Internata atılmış balaca, qara gözlü qız,
Bağışla, apara bilmərəm səni evimizə...
Yox, elə baxma, ağlayaram, görərlər...
Arxamca baxma, bağla pəncərəni, balaca qız...
Gedə bilmirəm...
Bilmirəm...
Mən belə allah istəmirəm...
Ey,insanlar, başıpozuq insanlar…
Siz allaha baba dediniz,
Gözəgörünməz dediniz,
Göydəki kişi dediniz,<">