Nərmin Kamal

Qorunmayan Rafiq Tağı

Azərbaycanda yazıçılar iki qrupa bölünür.

İran yazıçısı Fəriba Vəfinin sözlərilə desək; qorunanlar və qorunmayanlar.

Bir yazıçının yerişindən onun hansı qrupa aid olduğunu asanlıqla bilmək olar. Qorunan yazıçılar ağır yerişlidirlər. Amma qorunmayan yazıçılar ya hədsiz yavaş, ya da çox sürətlə yeriyirlər. Bəzən bu gün ikinci gündür, üçüncü gündür, ya dördüncü, bilmirlər. Bəzənsə hind allahları kimi əlli yerə əl yetirməkdən yorğun düşürlər.

Birinci qrupun şairləri kostyum geyinir, idman edir, yerli-yersiz çəkisini ölçür və şişmiş qarnından narahat olurlar. İkinci qrupun şairlərinin mədələri, ciyərləri tez sıradan çıxır, dişləri tez çürüyür, hər an ərzağın, geyimin, kitabın bahalığından şikayətçidirlər. Uşaqlarını uşaq evinə verir, ancaq bir az pul tapan kimi onları götürür, verib-götürür, verib yenə geri götürürlər.

Qorunan yazıçı siyasətçini, məmuru yaxşı tanıyır. Ondan nəyi nə vaxt və necə istəyəcəyini bilir. Hər zaman politkorrektdir. Bir ovçu kimi siyasətçinin və xalqın zəif yerlərinin pusqusunda yatır və onlardan yararlanır. Qorunmayan yazıçı özünü də tanımır. Niyə o və xalq heç nəyi eyni anda istəmirlər deyə, təəccüb edir.

Birinci qrupu maşınla vaxtı-vaxtında idarədən evə, restorana, ziyafətə aparırlar. Evində divanının rahatlığına qədər yoxlayırlar. Daim onların qulluğunda gözləyən sürücüləri, katibələri, köməkçiləri, bütöv bir klinikaları var.

İkinci qrup yeldə, yağışda, küləkdə saatlarca avtobus növbəsində durur. Avtobusun gələcəyindən ümidləri üzüləndə axşamın qaranlığında addımlamağa başlayır. Hər şey ola bilər. Qəflətən yarıyolda bir üzübağlı adam ona tərəf yüyürüb bıçağı ciyərinə saplayır. Yazıçı qanı damcılaya-damcılaya evinə tərəf gedir, bloka girib mərtəbələri qalxır, qapını onun üzünə açan qızına heç nə bildirmədən otağa keçir və arvadına deyir: “Məni bıçaqlayıblar”.

Qorunan yazıçılar televizora baxır, görəsən, bu axşam xəbərlərdə onların adı növbəti mükafat siyahısında çıxacaqmı. Qorunmayan yazıçı qızına baxır; qanı ondan gizlədə biləcəkmi. Qorunmayan yazıçı çörək və vicdan əzabını doğulmamış əkizlər kimi özüylə daşıyır. Qorunmayan yazıçı gözlərini əbədi yumur, qanı batır, üstündən də üç il keçir.

23 noyabr yazıçı Rafiq Tağının küçədə bıçaqlanandan bir neçə gün sonra xəstəxanada müəmmalı şəkildə vəfat etdiyi gündür. Rafiq Tağı hekayə ustası, həkim idi. Mətbuatda dini zorbalıq, siyasi zorbalıq və başqa ictimai məsələlər haqda esselər yazırdı. Vicdanlı, olduqca təmiz, xeyirxah, maarifpərvər, ziyalı bir insan idi.

Mənbə: bbcazeri.com

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5