PAPAĞIM YERƏ DÜŞDÜ

Sizi digər canlılardan fərqli yaratdım, Sizə düşünüb idrak edəsiniz deyə şüur verdim və ətrafınıza baxmağı əmr etdim.
Bu yaxınlarda ədəb-ərkanla televizorun qarşına keçib, “National Geographic Channel”in məşhur silsilərindən sayılan “Vəhşi heyvanlar aləmi” verlişini seyr edirdim. Bu verliş hamımıza məlum olan sujet xəttini özündə ehtiva etdirsədə, filmdəki əsas məqamlardan biri məndə böyük maraq doğurdu və bir çox mətləblərdən agah etdi.
Mətləbdən Sizidə məlumu-agah etmək üçün, sujet xəttini təsvir etməkdə yarar var deyə düşünürəm.
Belə ki, qara Afrika qitəsinin adam üzü görməmiş ormanlarında yaşayan pişiklər fəsiləsinin panter cinsinə aid heyvan növü olan aslan, antiloplar cinsinə aid cütdırnaqlı məməli heyvana, yəni ceyrana asta-asta yaxınlaşır və böyük səbir-sərasstlıqla ovunu qısa muddətdə tutur. Fəqət, aslan bu düşünülmüş əməliyyatdan sonra bir andaca dayanır və dərhal ovunu (ceyranı) buraxır, həmin məkandan isə yubanmadan uzaqlaşır.
Təbii olaraq, çəkiliş aparan telejurnalistləri bəhsikeçən “tutub-buraxma” hadisəsi maraqlandırmaya bilməzdi.
“…və aslanın ovuna qarşı bu davranışı sərgiləməsi” marağı ətrafında müxtəlif istiqamətli araşdırmalar aparılır. Bir nəticə hasil omadıqdan sonra, qərar verilir, ovçu üzərindəki araştırma dayandırılır. Bəlkə maraq, suala cavab tapmaq ümüdi ilə bunu əksini edib, ovlananı yaxalayırlar. Və dərhal cavab anlaşılır, nəticə tükürpərdici olur!
Ovlanan ceyran hamiləymiş!
Sözügedən verlişdən çox-çox əvvəllər ümummilli televizyamız “AzTv-1″ telekanalında bir müsahibəni seyr etmişdim. Namus saydığımız papağı tikib ərsəyə gətirən papaqçı böyük həvəslə danışırdı.
Sizədə məlum olduğu kimi, “AzTv-1″ kanalının bütün aparıcı-jurnalist heyəti eyni səs diapozonuna malikdirlər.
Jurnalist yazıq görkəm alıb, sual edir:
– Ağsaqqal, papaq nədir?
– Oğul, əbəs yerə deməyiblər ki, kişinin atı, arvadı, bir də papağı onun namusudur. Papaq bizim mentalitetimizdir. Amma indi nə zəmanə o zamanədir, nə də insanlar həminkidir.
– Ay el ağsaqqalı, papaqçı dayı, bu papaqların qiyməti neçэyədir, nədən hazırlanır, hələ bir ondan danış?
– Həə bala, müxtəlif qiymətləri var…3, 5,10,15 manata, amma biri var ki, bu çox bahalıdır. Bala, biz sənətkarıq, alverçi deyilik. Bax, bu bahalı papaq qoyun doğmamışdan bır həftə əvvəl kəsilərək, quzusu götürülüb, onun dərisindən hazırlanıb. Ona görə belə edirik ki, gərək ana qoyun quzunu yalamaya, onda namus, qeyrət, ağsaqqal simvolu sayılan papağın hazırlanması və duruşu müşkülləşir, alınmır və bunun üçün də 5 belə doğmamış quzu dərisi lazım olur.
– Əhsən dayı, nə yaxşıkı milli mentalitetimiz var, nə yaxşıkı Siz varsınız, bəs ağsaqqal bu papağın alıcıları kimlərdir?
– Alıcılar çoxdur bala, sinəsində saz gəzdirən aşıqlarımız, əlində qaval tutan xanəndələrimiz, xalq, əməkdar artistlərimiz, nazirlərimiz…və ağsaqqallarımız,… birdə xarici qonaqlarımız.
“Xarici qonaqlar?!”
Bu sualı telejurnalist papaqçı dayıya yox, “Vəhşi heyvanlar aləmi” verlişinə baxarkən özüm-özümə verdim. Bizimkilərin mahiyətini, məramını kifayət qədər anlayıram. Fəqət “Xarici qonaqlar” məsələsi mənə qaranlıq qalmışdı.
Tam cavab tapmadım, amma belə bir nəticəyə gəldim.
Hər bir halda xüsusən qərbli qonaqlar bu papağı ona görə alırlar ki, bizlərin nə qədər acımasız olduğunu və hətta bu acımaslılığın Afrika ormanlarındakı aslanlardan betər vəhşiliyi və sivillikdən kənarlığı özündə ehtiva edən geri qalmışlığı öz məmləkətlərində ağız dolusu anlatsın və göstərsinlər.
Bu alqışlanmalıdır, həqiqətən də bu belədir, vəhşilikdir.
Lakin bu anlatılan və göstərilən papaqların müqabilində kifayət qədər məvacib və yaxud hörmət qazanan xarici məmləkət nümayəndələri də vardır. Elə onlarda, bizim papaqçı dayı kimidir, aşıqlar, xanəndələr kimidir. Nə fərqi?
Fərqi yoxdur, əşrəfi-məxluqat olan bizlər vicdanımıza səslənib heyvan və ya insan olsun bütün cəninləri qorunmalı, ən azından vəhşi aslan mərdliyini, namusunu, qeyrətini özümüzdə birləşdirməliyik.

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5