Məsumə Əhədova. Şeirlər Şeir

Məsumə Əhədova. Şeirlər

Məsumə Əhədova (Mahadova)

 

Haray

Gecənin qüsurları örtən qaranlığında
pişik miyovultusu uşaq ağlamasını xatırladanda
Çöldən gələn haraya oyanarsan,
üşənərsən çarpayından qalxmağa.

Zibil yeşiyindən bir körpə çıxar o səhər,
bir pişiyin cansız bədəni uzanar yolda
Zülm insan donunda dolaşıb küçələri
mışıl-mışıl çarpayında yatdığında.

Әsirgədiyin kömək insan olub, dikilib qarşına.
Naməlum şəxsin harayı qulaqlarında,
bədəni çarpayının solunda.
Mənzilindən bir tabut çıxar o səhər
əlləri öz qanında.

 

Heçlik həvəsi

Ən diri olduğum anlardır bu sətirlər,
varlığımın dəlili.
İndi mən öləcəyəm
hər şeyi məhv edib getmək həvəsimdən geriyə
gövdəmdən ayrılan əza kimi
bu sətirlər qalacaq-
məndən azad, mənə dustaq.

İndi mən öləcəyəm
çatmadan, heç yaxınlaşmadan.
Öləcəyəm iyirmilik qorxularımla.
Özümü yox etmək həvəsimdən geriyə
bir mən qalacaq xatirində
hələ on yeddisində,
sənə dustaq, məndən azad.

 

Getmək sırası


Çevrilib baxaram olmadığım mənzərəyə,
xoşuma gələr.

Özümü qoymağa bir yer tapmaram,
varlığımla məhv etməyə qıymaram.

Bir ömürlük tamaşaçı,
bədənində kirənişin.

Ayaqlarım geri-geri qaçaram.
Ardımca ağlım qalar,
deyilməmiş sözlərim.

Getmək sırası yenə məndədir
Getmək sırası həmişə məndədir.

Təbiətim belədir-
qalsam, ölərəm.

Bu dəfə qayıdan ol sən.

Qiymət 5/5 (100%) (1 səs)

Digər xəbərlər

Könül Nuriyeva. C23D. h e k a y ə

Vicdan qorxuya verdiyimiz ikinci addır

Şəhla Nihan. Hantinqton xoreyası. Hekayə

Bir fotonun tarixçəsi

AYO sədri: “Ölkədə ədəbiyyat böhran keçirir”

Şərhlər